باچو. [ چ ُ ]( اِخ ) یکی از نقاشان معروف ایتالیاست. وی بسال 1469 م. در فلورانس متولد شد و در 1517 درگذشت و به «باچو دِلاّ پورتا» شهرت دارد. ( قاموس الاعلام ترکی ج 2 ). باچو. ( اِخ ) یکی از پیکرنگاران فلورانس است و به «باچو دا مونته لوپو» شهرت پیدا کرده. ( 1445 - 1523م. ). ( قاموس الاعلام ترکی ج 2 ). باچو. ( اِخ ) لقبی است مر شاهان تاتار را. ( آنندراج ). لقب شاهزادگان تاتار. ( ناظم الاطباء ). لقب خانهای تاتار است مثل لفظگرای. ( کذا فی وسیلةالمقاصد ). ( شعوری ج 2 ص 188 ). باچو. ( اِ ) گهواره. نه نی ( گناباد خراسان ). و در مشهد بانوچ گویند.
جملاتی از کاربرد کلمه باچو
مادراس آتشفشانی بازالتی-داسیتی و تقریباً مخروطی‌شکلی است که منتهی‌الیه جنوب شرقی جزیرهٔ دمبل‌مانند اومتپه واقع در دریاچه نیکاراگوئه را تشکیل می‌دهد. این آتشفشان که جنوبی‌ترین آتشفشان نیکاراگوئه محسوب می‌شود آتشفشانی خفته است و از نظر خصوصیات شباهت بسیاری به آتشفشان مومباچو دارد.
در ۲۸ فوریه، میخائیل گورباچف، طی بیانیه‌ای خطاب به مردم ارمنستان و آذربایجان اعلام کرد که در منطقهٔ کوهستانی طی سالیان متمادی مشکلات، مسائل فراوان و نواقص بسیاری بر روی هم انباشته شده و باعث بروز مشکلات کنونی شده. به این ترتیب، برای نخستین‌بار، رهبران اتحاد جماهیر شوروی به موضوع آرتساخ پرداختند. گورباچوف مردم دو کشور را به آرامش و بلوغ سیاسی و برگشت به زندگی عادی دعوت کرد.
ریباچوک و همسرش در طیف وسیعی از رسانه‌ها از جمله آثاری در کاخ کودکان و نوجوانان در میدان اسلاوی و ایستگاه مرکزی اتوبوس در کی‌یف کار کردند.
از سال ۱۹۵۴ میلادی پس از اولین سفرش به شمال، آدا ریباچوک و شریک هنری و همسرش ولودیمیر ملنیچنکو چندین سفر طولانی به شمال انجام دادند. مجموعاً آنها در فواصل زمانی حدود ۷ سال در شمال زندگی و کار کردند. در طول این مدت آنها مجموعه‌های گرافیکی و چاپ‌های لینو، تصویرسازی برای کتاب‌های کودکان دربارهٔ زیبایی طبیعت قطب شمال و زندگی انسان در شمال ایجاد کردند.
آتشفشان مومباچو دارای چهار دهانهٔ آتشفشانی است که تمامی آنها از جنگل‌های ابری پوشیده شده‌اند.
آدا ریباچوک در سال ۲۰۱۰ میلادی در کی‌یف درگذشت. در سال ۲۰۱۳ میلادی ولودیمیر ملنیچنکو نمایشگاهی از آثار آدا ریباچوک را در آکادمی ملی هنرهای تجسمی و معماری، کی‌یف ایجاد کرد. در سال ۲۰۱۹ میلادی نمایشگاهی از کارهای او از دههٔ ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ میلادی با تصاویر تکمیل شده با همسرش برگزار شد. این طرح‌ها از دوران کودکی الهام گرفته شده و نام نمایشگاه جزیره بود. این جزیره نشان‌دهندهٔ شکاف بین جوانی و بزرگسالی و بین هنرمند و سانسورکنندگان آنها است.
اخیرا… من با دو هنرمند جوان با استعداد از کی‌یف، آدا ریباچوک و ولودیمیر ملنیچنکو آشنا شدم. آنها در شمال شوروی زندگی و کار می‌کنند، درست مثل من، آنها عاشق شمال و ساکنان آن هستند… آیا هنر نباید جوهرهٔ انسانیت را آشکار کند؟ … ما که برای خلق دنیایی بهتر برای مردم تلاش می‌کنیم، باید خاکی را که انسان را از آن شکل می‌دهیم، بشناسیم.
در نتیجهٔ عدم فعالیت طولانی‌مدت آتشفشان مومباچو، دامنه‌های آن از جنگل‌های ابری انبوه پوشیده شده است که زیستگاهی را برای ۵۰ گونه از پستانداران، ۱۷۴ گونه از پرندگان، ۳۰ گونه از خزندگان و بیش از ۷۰۰ گونه از گیاهان پدید آورده است.
ریباچوک، ملنیچنکو و معماری به نام آورام میلتسکی، کار بر روی پروژهٔ پارک حافظه در کی‌یف را آغاز کردند. پارک حافظه در مکان سوزاندن اجساد مردگان محلی در تپهٔ بایکوی بود. این اثر هنری ۲۰۰۰ متر مربع را در بر می‌گرفت و شامل چندین مجسمهٔ عظیم بود. کار هنری ریباچوک و ملنیچنکو در سال ۱۹۸۲ میلادی توسط مقامات با بتن پوشانده شد و به دلیل ابعاد عظیم این قطعهٔ سانسور شده، توسط آنان گزارش شد. در سال ۱۹۸۸ میلادی اسرائیل گلداستاین مستندی به نام دیوار در مورد وضعیت نامساعد آنها و کمپین آنها برای بازسازی آثارشان ساخت.
تنها گزارش موجود از فعالیت تاریخی مومباچو به سال ۱۵۷۰ می‌رسد که ریزش بهمن واریزه‌ای سبب نابودی دهکده‌ای در جنوب آتشفشان شد. گرچه گزارش‌هایی نیز از وقوع یک انفجار در آتشفشان وجود دارد اما هیچ مدرک مستندی دال بر اینکه بهمن واریزه با فوران آتشفشان همراه بوده است وجود ندارد.