اردج

معنی کلمه اردج در لغت نامه دهخدا

اردج. [ ] ( اِ ) بوته ایست که در صحراها روید و در کتاب اول پادشاهان ( 19:5 ) آمده که ایلیای نبی در زیر درخت اردجی خوابید و گاهی از اوقات در اوان جوع و قحطی شاخهای آن خورده میشود. ( ایوب 30:4 ) و گاه نیز درخت مزبور را سوزانیده از آن ذغال سازند. ( مزامیر 120:4 ) ( قاموس کتاب مقدس ).

معنی کلمه اردج در فرهنگ فارسی

بوته ایست که در صحرا ها روید

جملاتی از کاربرد کلمه اردج

از پریشانی است دل ایمن چو خود را جمع کرد بیمی از ریزش نداردجام سرشار گهر
اردجین، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان خرمدره در استان زنجان، ایران است. این روستا در دهستان خرمدره واقع شده است و در ارتفاع ۱۸۷۶ متر از سطح دریا قرار دارد. براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، اردجین ۱٬۰۰۸ نفر(معادل۳۲۵خانوار) جمعیت دارد.
نیست جز تاثیر تابان نجم بختت هرچه را لاب ز اسطرلاب و رمز اردجان می‌آورد
درویشی است صاحب حال و سالکی حمیده خصال. با شاه شجاع آل مظفر معاصر بوده و به زیارت مکّهٔ معظمه مشرف شده. به ایران مراجعت نمود. گویند چون به بغداد رفت سلمان ساوجی با اصحاب بر کناردجله نشسته و تماشای طغیان آب دجله می‌نمود. درویش به مجمع ایشان خرامید و پس از مکالمه بر سلمان معلوم شد که درویش مردی ذی فنون و صاحب طبع موزون است. امتحاناً این مصراع را گفته و خواهش دیگر نمود: