انتقال گرما
معنی کلمه انتقال گرما در فرهنگستان زبان و ادب

انتقال گرما

معنی کلمه انتقال گرما در فرهنگستان زبان و ادب

{heat transfer} [شیمی، فیزیک، مهندسی بسپار] فرایندی که در آن گرما، در سطوح مرزی، از یک سامانه یا محیط به سامانه یا محیط دیگر منتقل می شود

معنی کلمه انتقال گرما در دانشنامه عمومی

انتقال گرما یا انتقال حرارت ( به انگلیسی: Heat transfer ) به تبادل انرژی گرمایی میان دو یا چند جسم یا سامانهٔ فیزیکی گفته می شود.
انتقال گرما به سه روش روی می دهد؛ رسانش، هم رفت و تابش.
انتقال حرارت با تغییر انرژی درونی ماده همراه است و بر پایهٔ قانون دوم ترمودینامیک همیشه از جسم گرمتر به جسم سردتر روی می دهد.
تعادل گرمایی زمانی به دست می آید که جسم های درگیر و پیرامونشان به دمایی یکسان برسند.
شیوه های انتقال حرارت عبارتند از:
• رسانش یا هدایت: انتقال انرژی بین جسم هایی که در تماس هستند
• هم رفت یا جابه جایی: انتقال انرژی به دلیل حرکت شاره ( سیال )
• تابش یا تشعشع: انتقال انرژی با تابش پرتوهای الکترومغناطیسی
• انتقال جرم: انتقال انرژی از یک مکان به مکان دیگر با جابه جایی جسم دارای انرژی.
رسانش گرمایی، انتقال انرژی از راه انتقال انرژی جنبشی مولکول ها و اتم ها به مولکول ها و اتم ها همسایه خود است. برای رسانش گرمایی دو جسم باید در تماس با یکدیگر باشند.
هم رفت به انتقال انرژی به دلیل جابه جایی سیال ( مایع یا گاز ) گفته می شود. جریان سیال ممکن است با فرایندهای بیرونی به صورت اجباری ایجاد شود یا گاهی ( در میدان های گرانشی ) توسط نیروهای رانشی هنگامی که انرژی گرمایی سیال را منبسط می کند ( به عنوان مثال در یک ستون آتش ) ایجاد شوند و در نتیجه باعث انتقال خودبه خود می شوند. فرایند دوم گاهی هم رفت طبیعی نامیده می شود. همه فرایندهای هم رفتی گرما را تا حدودی به وسیله نفوذ منتقل می کنند.
نوع دیگری از هم رفت، هم رفت اجباری است. در این مورد سیال با استفاده از جابه جایی، توربین یا وسایل مکانیکی دیگر برای جریان یافتن تحت اجبار قرار می گیرد. این روش انتقال حرارت ویژه سیالات است و در جامدات کاربردی ندارد؛ و بر خلاف روش رسانش، ماده برای انتقال حرارت جابه جا می شود. همواره عامل اصلی انتقال حرارت به روش هم رفت اختلاف چگالی بین دو نقطه از سیال است و آنچه که باعث اختلاف چگالی بین دو نقطه می شود اختلاف دما می باشد؛ در نتیجه جریانی از حرکت سیال بین دو نقطه ایجاد می شود که به آن جریان هم رفتی می گویند.
تابش به انتقال انرژی بر اثر تابش پرتوهای الکترومغناطیسی را می گویند. همهٔ ماده ها که دمایی بالاتر از صفر مطلق دارند، پرتوهای الکترومغناطیسی پخش می کنند. مهمترین ویژگی این شیوه، آن است که نیازی به ماده ندارد، برخلاف دیگر سازوکارهای انتقال که همه نیازمند ماده هستند. پرتوهای تابیده می تواند در یک نقطه کوچک با استفاده از آینه های بازتابنده متمرکز شود که در جمع آوری انرژی خورشیدی استفاده می شود. برای مثال، نور بازتابیده از آینه ها، برج انرژی خورشیدی PS10 را گرم می کند و در طول روز می تواند آب را تا ۲۸۵ درجه سانتی گراد گرم کند.
معنی کلمه انتقال گرما در دانشنامه عمومی
معنی کلمه انتقال گرما در ویکی واژه

معنی کلمه انتقال گرما در ویکی واژه

فرایندی که در آن گرما، در سطوح مرزی، از یک سامانه یا محیط به سامانه یا محیط دیگر منتقل می‏شود.

جملاتی از کاربرد کلمه انتقال گرما

آن چیزی که امروز در بارهٔ موج صوتی و انتشار صوت می‌شناسیم، ریشه اش به مدارس یونان باستان بازمی‌گردد. در آن زمان در مدارسی مانند «پایتاگوریا» که هندسه، جبر، فیزیک و سایر علوم تدریس می‌شد، صدا را به موجهایی که حاصل از برخورد سنگ به سطح آب است تشبیه کردند. ارسطو به ماهیتی به نام «رسانا» پی برد و انتقال گرما، موج یا هر چیز دیگری را مؤلفه‌ای وابسته به مادهٔ انتقال دهنده دانست. همچنین دانشمندانی در مورد رابطهٔ سرعت و فرکانس صدا، لرزش و انرژی صوت و … تحقیقاتی انجام دادند. کتابی به نام «در باب آکوستیک» موجود است که نگارشش به ارسطو نسبت داده می‌شود.
ستاره‌ها در گام‌های پایانیِ تکامل خود، به علت ازدیاد ناگهانی سیلان انرژی ایجاد شده توسط سوخت هلیوم، دچار تغییرات بلند مدت می‌شوند. اگر ستاره به اندازهٔ کافی جرم داشته باشد، نقاط همرفتی ِ انتقال گرما پس از ترکیب و ادغام با یکدیگر به داخل هسته فرو می‌پاشد و ستاره تبدیل به غول سرخ می‌شود. اگر ستاره دارای تراکم اکسیژن بسیار باشد تبدیل به غول سرخ ِ غنی از اکسیژن می‌شود و اگر دارای تراکم کربن زیاد باشد به غول ِ سرخ ِ غنی از کربن یا ستاره کربنی تبدیل خواهد شد. تولید عنصر سنگینی چون کربن نیاز به این دارد که ستاره در مراحل پایانی تکامل خود باشد. حضور اضافی لیتیم نشان می دهد که اکسیژن و کربن توسط واکنش‌های هسته‌ای در هسته ستاره تولید شده و سپس به سطح آن منتقل می‌شود.
پنج مأموریت بعدی آپولو هم باعث فرود فضانوردان روی ماه شد که آخرین آن‌ها آپولو ۱۷ بود و در دسامبر ۱۹۷۲ انجام شد. در جریان این شش مأموریت، دوازده انسان روی ماه قدم گذاشتند. از آن زمان تا کنون، هیچ انسان دیگری روی ماه قدم نگذاشته است. نتیجه این مأموریت‌ها، داده‌های علمی گسترده و ۳۸۱٫۷ کیلوگرم (۸۴۲ پوند) نمونه از ماه بود. آزمایش‌های انجام‌شده شامل مکانیک خاک، شهاب‌واره، لرزه‌شناسی، انتقال گرما، آزمایش فاصله‌سنجی لیزری قمری، میدان مغناطیسی و باد خورشیدی بود.
اغلب بیماران به خاطر وجود جیوه موجود در برخی مواد پرکننده دندان مانند آمالگام [۱] و خطرات آن برای بدن از ایمپلنت دندان جلوگیری می‌کنند در حالی که استفاده از کامپوزیت‌های آلومینا زیرکونیا هیچ فلزی را در ساختارخود ندارند و هم چنین هیچ گزارشی از آلرژی به ایمپلنت‌های کامپوزیتی حاوی زیرکونیا نشده‌است، زیرا به خاطر انتقال گرمائی بسیار پائین درجه حرارت نامطلوب که باعث حساسیت می‌شود واقعاً موجود نمی‌باشد.
هدایت گرمایی:هدایت گرمایی ایروژل‌ها تابعی از پارامترهایی است:۱-انتقال گرما به وسیله فاز جامد ۲-انتقال گرما به وسیله فاز گازی ۳-انتقال گرما به وسیله بازتابش.
زمانی‌که نور خورشید به سطح زمین می‌رسد، مقداری از آن جذب شده و زمین را گرم می‌کند. چون زمین از خورشید سردتر است، آن انرژی را با طول موج‌های بلندتری نسبت به خورشید از خود می‌تاباند. (نگاه کنید به تابش جسم سیاه و قانون جابجایی ویین) پیش از آن‌که آن‌ها در فضای بیرونی از دست بروند، مقداری از این طول موج‌های بلندتر توسط گازهای گلخانه‌ای در جو زمین جذب می‌شوند. جذب این انرژی تابشی باعث گرم شدن جو می‌شود (جو زمین همچنین در اثر انتقال گرمای محسوس و گرمای نهفته حاصل از سطح نیز گرم می‌شود). گازهای گلخانه‌ای، نور خورشید را هم به سمت سطح زمین و هم به سمت خارج از سطح زمین می‌تابانند. به فرایند بازتابش این نور به سمت سطح زمین که توسط جو انجام می‌شود، «اثر گلخانه‌ای» می‌گویند.
آنالیز فوریه در ریاضیات مطالعه چگونگی نمایش یا تخمین تابع‌های عمومی به وسیله مجموعی از تابع‌های مثلثاتی است. این تحلیل از مطالعات مربوط به سری فوریه آغاز گردید و به بزرگداشت ژوزف فوریه که نشان داد که نمایش یک تابع به کمک تابع‌های مثلثاتی به ساده شدن مسئلهٔ انتقال گرما کمک می‌کند، فوریه نام گرفت.
گردش اتمسفر بر اثر تفاوت گرمایی است و زمانی رخ می‌دهد که همرفت جهت انتقال گرما بیشتر از تابش گرمایی باشد. بر روی سیاره‌ها، زمانی که منبع اولیه گرما تابش خورشیدی باشد، گرمای اضافی در مدارهای استوایی به عرض‌های جغرافیایی بالاتر منتقل می‌شود. زمانی که یک سیاره، مقادیر زیادی از گرما را درون خود تولید کند (مانند مشتری)، فرایند همرفت در اتمسفر می‌تواند انرژی گرمایی را از لایه‌های داخلی با دمای بالاتر به سطح سیاره منتقل کند.