آب‌های داخلی

برخی منابع اصطلاح آب‌های سرزمینی را به آب‌های داخلی مانند دریاچه‌های و رودخانه‌های داخلی نیز گسترش داده‌اند. در مفهومی موسع‌تر و غیررسمی اصطلاح آب‌های سرزمینی به تمام آب‌هایی اشاره دارد که دولت ساحلی حقوقی بر آن‌ها دارد؛ مانند منطقه انحصاری اقتصادی، منطقه مجاور و فلات قاره.

در هنگامی که خطوط ساحلی به شدت دندانه‌دار باشند (مانند خورهایی که از پیشروی دریا به خشکی پدید می‌آید)، می‌توان از خطوط مستقیمی که پیشرفته‌ترین برآمدگی‌ها را به هم متصل می‌کند استفاده کرد. البته «خطوط نباید از جهت کلی ساحل انحراف محسوسی داشته باشند و آب‌های محصور در پشت آن‌ها باید به اندازه کافی با خشکی پیوند و اتصال داشته باشند تا تابع رژیم آب‌های داخلی گردند.». مشهورترین مورد به‌کارگیری این قاعده در قضیه اعتراض بریتانیا به نروژ به دیوان بین‌المللی دادگستری در سال ۱۹۵۱ بود که انگلیس به روش تعیین خط مستقیم نروژی‌ها اعتراض داشت، اما دیوان مشروعیت این روش را با توجه به واقعیت‌های جغرافیایی و شرایط خاص ساحل غربی اسکاندیناوی تأیید کرد.

در طبیعت، آن‌ها در دریاچه‌های نمک زندگی می‌کنند. آن‌ها تقریباً هرگز در دریای آزاد یافت نمی‌شوند، به احتمال زیاد به دلیل کمبود غذا و عدم توانایی دفاع از خود. با این حال، آرتمیاها در آب‌های داخلی کالیفرنیا، که به دریا متصل است، مشاهده شده‌است. برخلاف اکثر آبزیان، آرتمیا وارونه شنا می‌کند.

مساحت جمهوری خلق چین حدود ۹٫۶ میلیون کیلومتر مربع است و پس از روسیه دومین کشور بزرگ دنیا از نظر وسعت خاکی (بدون احتساب آب‌های داخلی) است. از نظر مساحت کل کشور هم سومین یا چهارمین کشور وسیع دنیا (پس از روسیه و کانادا و با توجه به تعریف دقیق مساحت کلی ایالات متحده آمریکا) به‌شمار می‌آید.