آنتی هیستامین

قبل از مصرف هر فراورده بیولوژیک، باید وضعیت واکنش‌های آلرژیک (واکنش‌های حساسیتی) بیمار نسبت به آن مشخص باشد؛ بنابراین پیش از تجویز این فراورده‌ها از آزمون‌های حساسیت داروها استفاده می‌کنند. قبل از آزمایش حساسیت نباید آنتی هیستامین‌ها را مصرف کرد زیرا ممکن است با آزمون تداخل داشته باشند. از آنجا که واکنش به آزمون داخل پوستی (داخل جلدی) می‌تواند بسیار شدید باشد، معمولاً ابتدا آزمون‌های خراش و ملتحمه را انجام می‌دهند و در صورتی که یکی از این آزمون‌ها منفی باشد آزمون داخل پوستی نیز انجام می‌شود. برای درمان علایم شدید آلرژی باید دارویی مانند اپی نفرین در دسترس باشد.

بوی بد دهان (هالیتوزیس) علت‌های متفاوتی دارد مانند سیگار، الکل، بهداشت ضعیف دهان، بیماری‌های لثه، بیماری‌های مزمن شش، تنفس با دهان، سینوزیت، بیماری‌های کبد، دیابت، بارداری، مسواک و نخ دندان نزدن، داروهایی که باعث خشکی دهان می‌شود مانند آنتی هیستامین، آنتی دیپراسینت، آنتی سیکوتیک. بهترین راه جلوگیری از بوی بد دهان، مسواک زدن مکرر دندان‌ها و زبان، تمیز نگه داشتن بینی و سینوس و نوشیدن میزان مناسب آب است.

اتیفوکسین در افراد مبتلا به شوک گردش خون، نارسایی شدید کبدی، نارسایی شدید کلیه، میاستنی گراویس، گالاکتوزمی (به دلیل لاکتوز موجود در فرمولاسیون دارو)، نارسایی شدید تنفسی و حساسیت مفرط (آلرژی) به اتیفوکسین منع مصرف دارد. این دارو در کودکان یا نوجوانان زیر هیجده سال توصیه نمی‌شود و در دوران بارداری و شیردهی به دلیل اطلاعات ناکافی توصیه نمی‌شود. احتیاط در مورد ترکیب اتیفوکسین و سایر داروهای مضعف مرکزی مانند بنزودیازپین‌ها، مسکن‌های مرکزی، داروهای ضد روان پریشی، آنتی هیستامین‌های آرام بخش و الکل ضروری است.

درمان اصلی اجتناب از مصرف غذای آلرژی زا میباشد هرچند دارویی برای درمان کامل حساسیت غذایی وجود ندارد، اما از بعضی از داروها (مانند آنتی هیستامینها و کورتونها) می‌توان برای تخفیف یا رفع علایم استفاده نمود. حساسیت زدایی نیز گاه کاملاً مؤثر است.