تعدد زوجات

معنی کلمه تعدد زوجات در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] تعدد زوجات، نوعی چند همسری که در اسلام با شرایطی پذیرفته شده است. از این عنوان در باب نکاح سخن رفته است.
تک همسری طبیعی ترین شکل زندگی زناشویی است. برخی اَشکال دیگر ازدواج ، از جمله چندشوهری و ازدواج اشتراکی، جز در میان برخی اقوام بدوی، مانند اقوام ساکن تبت، بروز نداشته و عملاً از میان رفته؛ اما چندزنی یا تعدد زوجات ظهور بیشتری داشته و تا حدودی دوام یافته است.
تعدد زوجات در نظام حقوقی اسلام
تعدد زوجات در نظام حقوقی اسلام با قیود و شرایطی پذیرفته شده است. با این همه، دانشمندان مسلمان در باره چگونگی پذیرش تعدد زوجات در اسلام و حدود آن آرای مختلفی ابراز داشته اند. همچنین اسلام شناسانِ غیرمسلمان از این امر انتقادهایی کرده اند که واکنش محققان اسلامی را در پی داشته است.
تعدد زوجات در اعصار پیش از اسلام
رسم تعدد زوجات در اعصار پیش از اسلام، هم در میان ملتها و هم در ادیان مختلف، وجود داشته است؛ مثلاً در عراق قدیم، قانون حمورابی ازدواج دوم را برای زوج در صورت بیماری زوجه روا می دانست. آشوریان نیز با تعدد زوجات آشنا بوده اند. در دیگر تمدنهای بزرگ، از جمله در ایران و مصر و چین و هند ، هم تعدد زوجات رواج داشته و در میان عرب پیش از اسلام نیز چندزنی رایج بوده است. بر این اساس، همچنانکه برخی مستشرقان گفته اند این تصور در اروپای قرون وسطا، که تعدد زوجات از نوآوری های اسلام و پیامبر اکرم است، نادرست است.
تعدد زوجات در ادیان آسمانی پیشین
...
[ویکی شیعه] تعدد زوجات، به معنای چند همسر داشتن یک مرد است. جواز چندهمسری در شریعت اسلامی یک حکم امضایی است که با استناد آیات و روایات معتبر و سیرۀ قطعی متشرعه مورد اتفاق همۀ مذاهب اسلامی است. تعدد زوجات در بسیاری از جوامع بشری رواج داشته و دارد، نیز در همۀ ادیان آسمانی پیش از اسلام امری جایز بوده است.
اصلی ترین دلیل بر جواز چندهمسری در اسلام، آیه ۳ سوره نساء آن را محدود به حداکثر ۴ زن و مشروط به رعایت عدالت در میان همسران نموده است.
اباحۀ تعدد زوجات با شرایطی که در شریعت اسلام آمده است، مبتنی بر مصالح فردی و اجتماعی انسان ها و با در نظر گرفتن طبیعت و وضعیت جسمی و جنسی زن و مرد و ویژگی ها و نیازهای آنهاست.
[ویکی اهل البیت] تعدد زوجات، نوعی چند همسری که در اسلام با شرایطی پذیرفته شده است.
تک همسری طبیعی ترین شکل زندگی زناشویی است. برخی اَشکال دیگر ازدواج از جمله چندشوهری و ازدواج اشتراکی جز در میان برخی اقوام بدوی مانند اقوام ساکن تبت بروز نداشته و عملاً از میان رفته؛ اما چندزنی یا تعدد زوجات ظهور بیشتری داشته و تا حدودی دوام یافته است.
تعدد زوجات در نظام حقوقی اسلام با قیود و شرایطی پذیرفته شده است. با این همه دانشمندان مسلمان درباره چگونگی پذیرش تعدد زوجات در اسلام و حدود آن آرای مختلفی ابراز داشته اند همچنین اسلام شناسانِ غیرمسلمان از این امر انتقادهایی کرده اند که واکنش محققان اسلامی را در پی داشته است.
رسم تعدد زوجات در اعصار پیش از اسلام، هم در میان ملتها و هم در ادیان مختلف وجود داشته است؛ مثلاً در عراق قدیم، قانون حمورابی ازدواج دوم را برای زوج در صورت بیماری زوجه روا می دانست. آشوریان نیز با تعدد زوجات آشنا بوده اند. در دیگر تمدنهای بزرگ از جمله در ایران و مصر و چین و هند هم تعدد زوجات رواج داشته و در میان عرب پیش از اسلام نیز چندزنی رایج بوده است. بر این اساس همچنان که برخی مستشرقان گفته اند این تصور در اروپای قرون وسطا که تعدد زوجات از نوآوری های اسلام و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است، نادرست است.
تعدد زوجات در ادیان آسمانی پیشین نیز امری معهود و مقبول بوده است. در دین یهود تعدد زوجات تا حد توانایی زوج مباح شمرده می شده، هر چند نصوص تلمود برای عامه مردم تنها چهار همسر را جایز دانسته است. در انجیلهای کنونی نیز درباره منع تعدد زوجات نصی دیده نمی شود و حتی تعبیر برخی نامه های پولس، به جواز آن اشعار دارد.
در جهان مسیحیت نیز تعدد زوجات دست کم تا قرن یازدهم/هفدهم رسماً وجود داشت و پادشاهان بسیاری در اروپا همسران متعدد داشتند. بعدها نظام جدید کلیسا تعدد زوجات را ممنوع کرد. برای این تحریم انگیزه های مختلفی بیان شده که هیچیک جنبه دینی ندارد. تعدد زوجات در سیرة برخی انبیای پیشین از جمله حضرت ابراهیم و حضرت موسی و حضرت داود و حضرت سلیمان علیهم السلام هم گزارش شده است.
حق تاهل از طبیعی ترین حقوق بشری است. هیچ بشری را به هیچ وجهی نمی توان از این حق محروم کرد. حق تاهل حقی است که هر فرد بر اجتماع خود دارد؛ همان طور که حق کار، حق خوراک، حق مسکن، حق تعلیم و تربیت، حق آزادی و... نیز جز حقوق اصلی و اولی بشر شمرده می شود و به هیچ عنوان نمی توان از او سلب کرد. حق تاهل نیز یک حق طبیعی است و با توجه به افزایش زنانِ آماده ی ازدواج نسبت به مردانِ آماده ی ازدواج، تک همسری با این حق طبیعی منافات دارد و برخلاف حقوق طبیعی بشر است.

معنی کلمه تعدد زوجات در ویکی واژه

poligamia

جملاتی از کاربرد کلمه تعدد زوجات

ثروت خلیل البنا به او امکان تعدد زوجات داده بود. ابونضال در مصاحبه ای با اشپیگل، گفت که پدرش ۱۳ زن، ۱۷ پسر و ۸ دختر داشت. مادر ابونضال، طبق نوشته «ملمان»، هشتمین همسر خلیل البنا بود. او ابتدا به عنوان یک دختر علوی ۱۶ ساله خدمتکار این خانواده بود. به گفته «پاتریک سیل»، خانواده با این ازدواج مخالف بودند. در نتیجه، سایر فرزندان خانواده به ابونضال که دوازدهمین فرزند بود، نگاهی تحقیرآمیز داشتند؛ ولی بعدها این رابطه ترمیم شد.
کمپین اتحادیه برای اصلاح قانون خانواده اما ناموفق بود. اتحادیه قادر به اصلاح بخش‌هایی از قانون خانواده و کدهای وضعیت شخصی نبود که به مردان اجازه می‌داد همسران خود را بدون رضایت همسر طلاق دهند و همچنین به تعدد زوجات پایان داد.
شمار دقیق همسران و فرزندان عبدالعزیز نامعلوم است. گفته می‌شود که او ۱۷ تا ۲۲ بار ازدواج کرده او ۴۵ پسر داشت که از بین آن‌ها ۳۶ تن به سن بلوغ رسیدند. تنها ده نفر از این میان به شرایط پادشاه شدن دست یافتند که از این میان شش نفر به این مقام رسیدند. البته با توجه به قوانین مربوط به تعدد زوجات در اسلام هیچگاه بیش از ۴ زن در یک زمان نداشت و ازدواج‌های متعدد وی پس از طلاق همسر قبلی صورت می‌گرفت. وی همسران خود را از بین خانواده‌هایی انتخاب می‌کرد که قصد جلب حمایت آن‌ها را از حکومت خود داشت. تعداد دختران او به درستی مشخص نیست و در یکی از منابع ۲۱۵ نفر برآورد شده‌است. برخی منابع تعداد پسران او را نیز تا ۱۵۰ نفر ذکر کرده‌اند.
چون قصاص و تعدد زوجات روزه‌ و حج‌ و غزو و خمس و زکوه
نصر حامد ابوزید با روشی تازه و از نگاهی نو قرآن را مورد بررسی و برداشت قرار داد. ابوزید پیش از آنکه به آیات قسط و داد قرآن بپردازد کوشش در پاسخگویی به اتهامات وارده بر اسلام و قرآن داشت و ضمن رویکرد به ارتباط فطرت ایزدی انسان و دادگری چالش‌های امروز جهان اسلام همانند نوع نگاه و ارتباط با اقلیت‌های دینی وغیر مسلمانان مسئله ارتداد جنگ و جهاد در اسلام و رهنمود به کشتن کفار جزیه و موضوع حقوق زنان و تعدد زوجات در اسلام را مطرح کرد و کوشش کرد با پاسخگویی به این شبهات و اتهامات باستناد به آیات قرآن دادگری را در قرآن نشان دهد او همچنین دادگری اقتصادی در قرآن را با نگرش به دو موضوع مهم ربا و زکات مورد تحلیل نهاده‌است.
شمار دقیق همسران و فرزندان عبدالعزیز نامعلوم است. گفته می‌شود که او ۱۷ تا ۲۲ همسر قانونی و ۳۷ تا ۴۸ پسر داشته‌است. البته با توجه به قوانین مربوط به تعدد زوجات در اسلام هیچگاه بیش از ۴ زن در یک زمان نداشت و ازدواج‌های متعدد وی پس از طلاق همسر قبلی صورت می‌گرفت. وی همسران خود را از بین خانواده‌هایی انتخاب می‌کرد که قصد جلب حمایت آن‌ها را از حکومت خود داشت. تعداد دختران او به درستی مشخص نیست و در یکی از منابع ۲۱۵ نفر برآورد شده‌است. تعداد پسران او را نیز تا ۱۵۰ نفر ذکر کرده‌اند. هر شش پادشاه پس از عبدالعزیز از فرزندان او بوده‌اند.
اعتقاد به آزادی زن، الغای تعدد زوجات، ایجاد مساوات میان مرد و زن در همه حقوق اجتماعی، تعلیم و تربیت و آزادی حجاب زن از جمله افکار وی بوده‌اند و در این مورد نیز پیشرو نوگرایان دنیای اسلامی به‌شمار می‌رفت.
تا اوایل قرن یازدهم میلادی ازدواج و تعدد زوجات برای کشیش‌ها ممنوع نبوده، در سال ۱۱۲۲ پاپ بندیکت هشتم برای حفظ اموال کلیسا هر گونه ازدواجی را برای کشیش‌ها ممنوع اعلام کرد و در سال ۱۱۳۹ پاپ اینوسنت دوم ازدواج همهٔ کشیش‌ها را باطل کرد و دستور داد تا همه کشیش‌ها همسران خود را طلاق دهند و پس از آن تنها به کسانی اجازه داده می‌شد کشیش شوند که ازدواج نکرده باشند و تا آخر هم عمر مجرد باقی بماندند.
تعدادی از آثار او عبارتند از: گوشه‌هایی از اخلاق محمد، موعود جهانی، آزادی در نظر اسلام، رابطه توحید با وجدان، نظام اجتماعی اسلام، منع تعدد زوجات یا جنگ با طبیعت، اسلام و نظام بردگی، آزادی و حقوق بشر، مسئله ربا و نظریه اسلام.
با تصویب قانون مدنی ایران تا سال ۱۳۱۴ قوانینی در مورد ارث، ازدواج، طلاق و روابط همسری به وجود آمد که برگرفته از فقه امامیه بود و حقوق زنان را در برابر حقوق مردان در مرتبه پایین‌تری قرار می‌داد. به‌طور کلی حق طلاق به‌طور مطلق به مردان واگذار گردید. ارثیه مردان دو برابر زنان بود و زنِ شخص متوفی نمی‌توانست از زمین ارث ببرد. همچنین تعدد زوجات بی‌قید و شرط بود و مرد می‌توانست همزمان بدون هیچ مانع و کسب اجازه ای چهار همسر دائم داشته باشد. حضانت پسر تا دو سالگی و حضانت دختر تا هفت سالگی با مادر بود و به علاوه حق حضانت طفل با ازدواج مجدد مادر از او گرفته می‌شد.