اکتیویته

آزمایش تسلیحات با سری عملیات چهارراه در ژوئیه ۱۹۴۶ آغاز شد. آلودگی رادیواکتیو آزمایش بیکر در تمام کشتی‌های مورد نظر اولین مورد آنی ریزش رادیواکتیو از یک انفجار هسته ای بود. شیمیدان گلن تی سیبورگ، با سابقه‌ترین رئیس کمیسیون انرژی اتمی، بیکر را «اولین فاجعه هسته ای جهان» نامید. به دنبال آن یک سری آزمایشات بعدی انجام شد که جزایر مرجانی را با رادیواکتیویته، به ویژه سزیم-۱۳۷، آلوده کرد که مواد غذایی رشد یافته در خاک را آلوده کرد.

شرط اولیهٔ بنیادی برای حیات، وجود محیطی با ترمودینامیک غیرتعادلی است، به این معنی که تعادل ترمودینامیکی باید توسط منبعی از انرژی شکسته شود. منابع سنتی انرژی در کیهان، ستاره‌ها هستند – مانند حیات روی زمین که به انرژی خورشید وابسته است. با این حال، منابع انرژی جایگزین دیگری نیز وجود دارند، مثل آتشفشان‌ها، فعالیت‌های تکتونیکی صفحه‌ها و چاه‌های گرمابی. در اعماق اقیانوس، اکوسیستم‌هایی روی زمین وجود دارند که نور خورشید دریافت نمی‌کنند و به جای آن، انرژی خود را از دودکش‌های سیاه تأمین می‌کنند. میدان‌های مغناطیسی و رادیواکتیویته نیز به عنوان منابع انرژی پیشنهاد شده‌اند، اگرچه کارایی کمتری دارند.

والتر بادهٔ آلمانی توانست زمان این اتفاق را در بیش از سیزده میلیارد سال قبل مشخص کند. همچنین تحقیقاتی که با کمک رادیواکتیویته صورت گرفت عمر قشر جامد زمین را بیش از دو میلیارد سال برآورد کرد.