شب زفاف
معنی کلمه شب زفاف در دانشنامه اسلامی
قدرت تکوینی زفاف به گونه ای است که با توجّه به جاذبه وانهاده در ضمیر انسان، در وهله اول مستحب شمرده می شود، و با احتمال آلودگی به گناه، واجب به حساب می آید. از این رو ازدواج از سنّت نبی اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) است و ایشان فرموند: «ازدواج از سنّت من است و هر کس از سنّت من سرپیچی کند، از من نیست»
آداب شب زفاف
برا شب زفاف آدابی ذکر شده است:
دعا کردن
از آداب مستحبّی شب زفاف، نماز و دعا است. این شب یکی از اوقاتی است که دعا و طلب حاجتی در آن، پیش از انجام اعمال زناشویی مستجاب است. امام باقر (علیه السّلام) می فرماید: «هنگامی که عروس را نزد تو آوردند، خودت وضو بگیر و به او نیز بگو وضو بگیرد، دو رکعت نماز بخوان، و به او نیز بگو که دو رکعت نماز مستحبی بخواند، سپس حمد و ثنای پروردگار عالم را انجام بده و صلوات بر محمّد و آلش بفرست، آن گاه دعا کن و به حاضرین بگو «آمین» بگویند و این دعا را بخوان:«اَللّهُمَّ ارزقنی اُلفَها و وُدَّها وَ رِضاها، وَ ارضِنی بِها، و اجمَع بَینَنا بِاَحسَنِ اجتماعٍ وَ انس وَ ائتِلافٍ، فَاِنَّکَ تُحِبُّ الحَلالَ وَ تُکرِهُ الحرامَ؛ خدایا، دوستی و محبّت و خوشنودی او را روزی من گردان، و مرا به او خشنود ساز و بین ما و او به پیوند نیک و صمیمانه جمع کن، چرا که تو حلال را دوست داری و حرام را ناپسند می دانی».هم چنین از ایشان نقل شده است که: هنگامی که خواستی با همسرت همبستر شوی، متوجّه خدا باش و بگو: «اَللّهُمَّ ارزُقنی وَلَداً وَاجعَلهُ تَقیا زَکیاً لَیسَ فی خَلقِهِ زیادَةٌ وَلا نُقصانٌ واجعَل عاقِبَتهُ اِلی خیر؛ خدایا فرزندی به من عطا فرما، و او را پرهیزگار و پاک گردان، جسمش را کامل و موزون قرار بده، و عاقبت امرش را ختم به خیر بفرما»
اجتناب از شرکت شیطان در انعقاد نطفه
...
جملاتی از کاربرد کلمه شب زفاف
آتیلا که در شب زفاف آخرین ازدواجش با ایلدیکو که زنی جوان و زیبا از گوتها بود در اثر خونریزی بینی و به روایتی خونریزی داخلی فوت کرد. هونها جنازه آتیلا را در سه تابوت درون هم قرار دادند تابوت اول که جسد درون آن قرار داشت از طلا، تابوت دوم که تابوت طلایی را درون خود جا داده بود از نقره و سومین تابوت که تابوت نقره درون آن جای میگرفت از فولاد بود. تابوت آتیلا را در بستر رود تیزا دفن کردند.
شب زفاف، نخسبد ازین خیال عروس که روز ازو چه خیال است در دل داماد!
ای شاهد سمنبر والا شب زفاف (از در در آمدی و من از خود به در شدم)
امشب شب زفاف مه برج و سروریست مخدوم بنده پرور و دستور کامگار
شب زفاف امام زمانه خواجۀ ماست که بهر خدست اوخم گرفت پشت هلال
آوردهاند که عبّاس مهتدی زنی را به زنی کرد چون شب زفاف بود پشیمانی بر وی افتاد چون خواست که با وی نزدیکی کند زجری و نفرتی از آن زن بدو باز آمد از پیش وی برخاست و بیرون شد بعد از سه روز شوهری آمد آن زنرا.