سبزقبا

سرسبز باد قامت نخل بلند تو کاندر میان سبزقبایان یگانه است

اگر تو باد به سر می کنی، رسد که به خوبی چو غنچه لعل کلاه و چو سبزه سبزقبایی

نگر به سبزقبایان باغ کآمده‌اند به سوی شاه قبابخش چون سفر نکنی

بازرسیدند شاد زان سوی عالم چو باد مست و خرامان و خوش سبزقبایان ما

سرو را سبزقبایی به میان در بندند بر سر نرگس تر سازند از زر کلاه