زاییدن

پس خمش باش همی‌خور ز کمان‌هاش خدنگ چون هنر در کمیت خواهد افزاییدن

مادر ایران نشد از مرد زاییدن عقیم زان زن فرخنده را فرزانه فرزندیم ما

از خویشتن بار دگر باید به زاییدن ترا چون زاده باشی عشق خود چون شیر در کامت کنم

فرمود از دعوی این کنیزک که کردند اگرچه دروغست پیش نخواهد رفتن امّا در وهم این جماعت چیزی نشست، این وهم و باطن آدمی همچو دهلیزست اوّل در دهلیز آیند آنگه در خانه روند؛ این همه زاییدند و خانه را معمور دیدند، اگر ایشان بگویند که این خانه قدیم است بر ما حجّت نشود؛ چون ما دیده‌ایم که این خانه حادث است همچنانک آن جانوران که از در و دیوار این خانه رسته‌اند و جز این خانه چیزی نمی‌دانند و نمی‌بینند، خلقانند که ازین خانهٔ دنیا رسته‌اند در ایشان جوهری نیست منبتشان از اینجاست هم درینجا فرو روند. اگر ایشان عالم را قدیم گویند بر انبیا و اولیا که ایشان را وجود بوده‌است پیش از عالم، به صد‌هزار هزار هزار سال چه جای سال و چه جای عدد؟ ؛ که آن را نه حدّست و نه عدد؛ حجّت نباشد، که ایشان حدوث عالم را دیده‌اند همچنانک تو حدوث این خانه را و بعد از آن، آن فلسفیک به سُنّی می‌گوید: که حدوث عالم به چه دانستی؟ ... ای خر! تو قِدَم عالم را به چه دانستی؟ آخر گفتنِ تو که عالَمْ قدیم است معنیش اینست که؛ حادث نیست و این گواهی بر نفی باشد. آخر گواهی بر اثبات آسان‌تر باشد از آنک گواهی بر نفی؛ زیرا که گواهی بر نفی معنی‌اش آنست که این مرد فلان کار را نکرده است و اطّلاع بر این مشکل است. می‌باید که این شخص از اوّل عمر تا آخر ملازم ِ آن شخص بوده باشد؛ شب و روز در خواب و بیداری که بگوید البته این کار را نکرده است؛ هم حقیقت نشود؛ شاید که این را خوابی برده باشد یا آن شخص به حاجت‌خانه رفته باشد که این را ممکن نبوده باشد ملازم او بودن، سبب این گواهی بر نفی روا نیست زیرا که مقدور نیست امّا گواهی بر اثبات مقدورست و آسان زیرا که می‌گوید لحظه‌ای با او بودم چنین گفت و چنین کرد؛ لاجرم این گواهی مقبول است زیرا که مقدور ِ آدمی‌ست. اکنون ای سگ! اینکه به حدوث گواهی می‌دهد آسانتر است از آنچ تو به قدم عالم گواهی می‌دهی زیرا که حاصل گواهی‌ات اینست که حادث نیست، پس گواهی بر نفی داده باشی پس چو هر دو را دلیلی نیست و ندیده‌ایت که عالم حادث است یا قدیم تو او را می‌گویی: به چه دانستی که حادث است؟ او نیز می‌گوید: ای قلتبان! تو به چه دانستی که قدیم است؟ آخر دعوی تو مشکلتر است و محالتر.

آن در ۱۵۰۲ یا اولاسلو پیمان زناشویی بست. او که در محیطی فرانسوی پرورده شده‌بود، با خود رایزنانی فرانسوی را به مجارستان برد. در این کشور با زاییدن پسری که پادشاه آیندهٔ این کشور می‌شد محبوبیتی یافت، ولی این زایمان او را سخت رنجور ساخت. دو سه هفته پس از زایمان او در حالی که بیست و یک یا بیست و دو سال بیشتر نداشت درگذشت.

در زمانت ز فتنه زاییدن مادر روزگار گشته عقیم

زین منی چون نفس زاییدن گرفت صد هزاران ژاژ خاییدن گرفت

به زاییدن فتنه، کوس نبرد چو آبستنان ناله بنیاد کرد

این‌طور که معلوم بود بخشی از ارتباط آیا به میتوکندری ایو که اولین زن بود، مربوط می‌شد. در حالی که میتوکندری ایو زنی در آفریقا بود، اولین ایو به مکانی در ژاپن حمله کرده بود؛ اما قبل از اینکه بتواند نقشه خود را عملی سازد، او را کشتند. هدف او زاییدن «موجودات نهایی»[پانویس ۳] بود که آن نیز با شکست مواجه شد، هنگامی که بچه در دستان پدرش جان سپرد. دومین ایو که وجود ملیسا پیرس را تصرف کرده قصد تمام کردن کاری که خواهر قبلی خود در منهتن، نیویورک شروع کرده، را داشت.

در افسانهٔ یونانی دیگری لدا در یک شب توسط دو مرد مختلف چهارقلو (هلن، کلوتایمنسترا و کستور و پولوکس) باردار شد. دو تا از کودکان فرزند زئوس - که با لباس مبدل قو نزد او رفت- و دو تای آنها فرزند شوهر فناپذیر لدا، تیندارئوس هستند. این مطلب که کدام مرد پدر کدام فرزند است در شرح‌های مختلف تفاوت دارد. در برخی موارد گفته شده که پدر دوقلوها کستور و پولوکس متفاوت بوده‌است. لقاح همزمان از دو پدر که در این افسانه وجود دارد غیرعادی است؛ زیرا به جای زاییدن فرزند، لدا تخم گذاشته و بچه‌ها از تخم بیرون می‌آیند.

گریه اطفال، واعظ وقت زاییدن ز چیست؟ زین که ساکن در جهان بی بقا باید شدن

در زمان طالع ما تیره روزان بس نشد فتنه زاییدن شب گیسو به خون غلتیده را