دوپایه

پایه ستون‌ها مربع شکل و بسیار کوچکند و دو رج دارند. ساقه ستون‌ها هم در بخش میانی دارای ۳ ردیف تزیین طنابی شکل هستند. درمجموع بلندی این دوپایه و ساقه ستون کوچک ۶۵ سانتیمتراست و هر دوی آن‌ها از نظر شکل و اندازه بسیار جالب توجه هستند و شاید بتوان گفت از بسیاری از جهات منحصر به فردند. به نظر می‌رسد در زمان ساخت بنا دو پایهٔ دیگر هم وجود داشته که البته امروزه اثری از آن‌ها نیست ولی جایگاه و محل قرارگیری آن‌ها به روشنی دیده می‌شوند.

با هدف تسهیل تردد خودروها و اتصال مناطق امانیه و مرکز شهر، طراحی و عملیات اجرایی پل هشتم از سال ۱۳۸۵ آغاز شد و در اسفند ۱۳۹۰ به پایان رسید. طراحی این پل متفاوت از دیگر پل‌های کارون است و به صورت کابلی و بدون پایه ساخته شده‌است. این پل ۶۴۳ متر طول و ۱۳ متر عرض دارد و در چهار مسیر (دو مسیر رفت و دو مسیر برگشت) ساخته شده‌است. این پل دوپایه بزرگ دارد و عرشه پل توسط کابل به این پایه‌ها متصل شده‌اند. پل هشتم، منطقه امانیه را به خیابان «زند» در مرکز شهر متصل می‌کند.

سیستم مسلح کردن اسلحه بر اساس فشار غیر مستقیم گازهای خروجی می‌باشد در این اسلحه رگلاتور گازی وجود دارد که می‌توان مقدار گازهای خروجی از لوله اسلحه را را تنظیم کرد و برای دقت در نشانه روی اسلحه دگتریف مجهز به دوپایه می‌باشد.

در اشعار پارتی و به احتمال زیاد فارسی میانه، هر بیت شامل دو مصراع است و هر مصراع نیز معمولاً از چند واژه تشکیل می‌شود که دو واژه آن اصلی است و تکیه واژه بر روی هجای آخر آنهاست. این دو واژه اصلی (همراه واژه‌های وابسته به آنها) دوپایه یا رکن به‌شمار می‌روند و هر یک مرکب از دو یا سه یا چهار هجا به دندرت یک یا پنج هجا هستند. در وزن این اشعار، علاوه بر تعداد هجاهای تکیه دار، ضربِ وزن می‌تواند تفاوت داشته باشد.

احمد فرامرزی که در زمره محققان ادبی بود رشته مقالاتی در مجله دارد به عنوان «تاریخ جغرافیا». او در آن سلسله دوپایه جغرافیایی قدیم بطلمیوسی و اسلامی را مطرح کرده و کتب جغرافیون اسلامی را به معرفی درآورده است.

نقشهٔ عمارت، بی‌نهایت ساده‌است: تالاری مربع که هر وجه آن با طاقی بیضی شکل به بیرون راه داشته و برفراز آن گنبدی نهاده بر گوشه‌بندی‌ها و فیل‌گوش‌ها. یکی از پایه‌ها و دوتا از طاقی‌ها ویران شده‌اند. (البته امروزه دوتا از پایه‌ها و سه‌تا از طاقی‌ها ویران شده‌اند و همانگونه که در عکس می‌بینید تنها دوپایه و یک طاقی از بنای مذکور به جا مانده‌است)

(نه محصل و نه منقولش) هرگز محقق نگشته و شیاع هم در احکام إلهی نمی‌تواند اساس قرار گیرد از اینرو به نقد و رد آراء که بر این دوپایه بنا شده پرداخته و مغایرت آن‌ها را با کتاب خدا و سنت قطعیه به اثبات رسانده‌است. مسائل زیر از احکام فقه، کلام و تقسیر است که وی با استناد به کتاب و سنت قطعیه و اخبار محفوف به قرائن صدور، خلاف نظر غالب فقها و علماء خاصه و عامه، استنباط و اثبات نموده‌است. البته محمدجواد غروی این نظرات را به عنوان فتوا مطرح نمی‌کند بلکه آن‌ها را بر دلایلی استوار ساخته و نظرات دیگران را رد نموده‌است. در مقاله زیر به معرفی برخی از آن‌ها می‌پردازیم.