دست گزیدن

ز فوت کام جهان بر جگر بنه دندان که پشت دست گزیدن نه کار مردان است

ز دُر آنچه نیکوتر آمد به دست گزیدند بیش از دو صد بار شست

دشمن من دید که با دوستم او ز حسد دست گزیدن گرفت

ازان ز کام جهان آستین فشان گذرم که پشت دست گزیدن ز من نمی آید

رویی دگرم نیست به جز راه سپردن کاری دگرم نیست به جز دست گزیدن

چون جان رخ او دید، پس دست گزیدن انگشت شهادت به تحیات برآورد

مگر که توبه پذیرد منزّهی که نمیرد چو مرگ پای بگیرد چه سود دست گزیدن

جز دست گزیدن ز لبش قسمت ما نیست ما مفلس و آن گوهر شهوار گران است

از درد همه روی بکندند بچنگال وز درد همه دست گزیدند بدندان