خموشانه

هله خامش به خموشیت اسیران برهند ز خموشانه تو ناطق و خاموش بجست

خمش کردم خموشانه به من ده که دل را گفت پیوسته‌ست هیهات

صد دگر به خموشانه می‌دهم رشوت نه بهر من ز برای خدای را زنهار

خموشید خموشید خموشانه بنوشید بپوشید بپوشید شما گنج نهانید

نی خمش کن که خموشانه بباید دادن پاسبان را چو به شب ما سوی کاشانه شویم

یک زمانم بهل ای جان که خموشانه خوش است ما سخن گوی خموشیم که چون میزانیم

خمش باشم بدان شرطی که بدهی می خموشانه من از گولی دهم پندت نه ز آنک قابل پندی