حالت پایه
معنی کلمه حالت پایه در دانشنامه عمومی
اگر بیش از یک حالت پایه وجود داشته باشد آن را چندگانه می خوانند. بسیاری از سامانه ها حالت پایهٔ چندگانه دارند.
طبق قانون سوم ترمودینامیک، هر سامانه در دمای صفر مطلق در حالت پایهٔ خود قرار دارد. در نتیجه انتروپی آن با چندگانگی حالت پایه تعیین می شود. بسیاری از سامانه ها، مانند شبکه بلوری ایده آل، حالت پایهٔ واحدی دارند و در نتیجه انتروپی آنها در دمای صفر مطلق صفر است. بسیاری از مواد مانند مواد بلوری ایده آل دارای حالت آیه منحصربه فرد هستند.
معنی کلمه حالت پایه در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه حالت پایه
احیا به معنی کاهش کاتیون فلزات و تبدیل به حالت پایه آن ها(که برای اغلب جامد و برخی حالات دیگر است).
آمار فرمی-دیراک در سامانهای با تعادل دمایی، بر ذرات یکسان که گردش (اسپین) نیمهصحیح دارند اعمال میشود. همچنین فرض میشود که برهمکنش ذرات در این سامانه ناچیز است؛ بنابراین میتوان این تعداد زیاد از ذرات را در وضعیت حالت پایهی یک تکذره توصیف کرد. نتیجهٔ توزیع فرمی-دیراک بر روی این ذرات یعنی هیچ دو ذرهای نمیتوانند حالت کوانتومی مشابه هم داشته باشند؛ که این نتیجهگیری تأثیر بزرگی بر روی ویژگیهای سامانه دارد. از آنجایی که آمار فرمی-دیراک بر روی ذراتِ با گردش (اسپین) نیمهصحیح اعمال میشود، باید این ذرات را فرمیون خواند. این آمار بیشتر به الکترونهایی که خود فرمیون با گردش ۱/۲ اند اعمال میشود. آمار فرمی-دیراک خود زیرمجموعهای از مکانیک آماری است و از اصول مکانیک کوانتوم پیروی میکند.
را با نظریه اختلال محاسبه کرد. حالت پایه را در نوار رسانش و اولین حفره سنگین در نوار ظرفیت در نظر میگیریم. اگر حالتهای ما
در چنین نیمرساناهایی با کاهش پهنای سد، انرژی حالت پایه الکترون و حفره به دلیل جفتشدگی توابع موج گرفتار شده در داخل چاهها افزایش پیدا میکند. چنین رفتاری مربوط به حضور میدانهای قطبشی در این چاهها میباشد.
هنگامی که اتم برانگیخته به حالت پایه برمیگردد طول موج مشخصی از خود ساطع میکند. با اندازهگیری میزان جذب نمونه و رسم منحنی کالیبراسیون و قانون بیر-لامبرت پی به میزان مجهول در نمونه میبریم.
یک ارتعاش به هنگام جذب انرژی توسط مولکول درحالت پایه اتفاق میافتد. (به حالت پاییه توجه شود). وقتی پیوند دو کوانتوم انرژی جذب میکند، صوت اول پیوند تحریک میشود و به همین ترتیب صوتهای بالاتری تحریک میشوند. تقریباً، حرکت ارتعاشی عادی را میتوان به صورت حرکت نوسانگر هماهنگ ساده در نظر گرفت.