جنگ شهری

پادشاهی ترا سزاست که شهنشاهانت بنده اند و خداوندانت پرستنده. صلح و جنگ شهریاران و نام و ننگ تاجداران و قبض و بسط ممالک و امن و خوف مسالک جمله در دست قدرت تست و مسبوق مشیت تو.

«در پی اغتشاشات حاکم بر کشور در جنگ جهانی دوم، تهران در آذر ۱۳۲۱ (۸ دسامبر ۱۹۴۲) در آستانه جنگ شهری قرار گرفت و در نتیجه قوام السلطنه، چاپ کلیهٔ جراید کشور را موقتاً ممنوع کرد و تنها به خبرنامه رسمی دولتی اجازهٔ انتشار داد. این وضعیت تا پایان تهیه و تصویب قانون جدید مطبوعات از سوی مجلس به طول انجامید. انتشار آلیک نیز به پیروی از این اوضاع متوقف و بار دیگر از ۵ مارس ۱۹۴۳ (نیمهٔ اسفند ۱۳۲۲) از سر گرفته شد».

در جریان گروگانگیری سال ۱۹۹۶ در پرو، چریک‌های جنبش چپ‌گرای توپاک آمارو با حمله به محل اقامت سفیر ژاپن در لیما که به مناسبت تولد امپراتور ژاپن، جشنی در آنجا برپا بود، نزدیک به ۴۵۰ نفر از میهمانان از جمله سفرای ۱۰ کشور و ۶۰ تاجر را به گروگان گرفتند. این جنبش چریکی معتقد به انقلاب سوسیالیستی و جنگ شهری است. گروگانگیری زنان و افراد کهنسال از جمله مادر و خواهر فوجی موری را آزاد کردند و در ازای آزادی ۱۴۴ گروگان باقی‌مانده خواهان آزادی ۴۰۰ زندانی چپ‌گرا از جمله رهبر خود از زندان شدند و به ژاپن نیز هشدار دادند کمک‌هایش را به فوجی موری کاهش دهد. در این ماجرا تمام ۱۴ گروگانگیر کشته شدند.