بارومتر

معنی کلمه بارومتر در لغت نامه دهخدا

بارومتر. [ م ِ ] ( اِ مرکب ) میزان الهوا. آلتی است که برای اندازه گیری فشارهای جوی و نیز برای تعیین اندازه ارتفاع کوه ها بکار میرود. اسبابی است که برای نخستین بار بوسیله توریسلی ( توریچلی ) برای تعیین فشار وارده بر سطح آزاد جیوه بکار رفت. و این نوع بارومتر معمولی است. مأخوذ از فرانسه ، آلتی است که در معرفت فشار هوا و بالملازمه در معرفت تغییر جو استعمال میکنند و این آلت را در سال 1053 هَ. ق. تریسلی شاگرد گالیله اختراع نمود و در اندازه و تعیین کردن فشار هوا بکار برد چه به اندازه ای که ستون زیبقی را در آتمسفر بالا برند منضعظ میگردد یعنی تعادل میکند مرطبقات کمتر مرتفع و بالملازمه کمتر وزین را و پاسکال آنرا در تعیین ارتفاع جبال استعمال کرد و این آلت تا بیک درجه خبر میدهد صافی هوا و انقلاب آن را زیرا هوای خشک سبک تر است از هوای مرطوب و وقتی نباید باران بارد جیوه صعود میکند و در خلاف این حالت نزول مینماید و نوعاً بارومتر بر دو قسم است : بارومتر جیوه ای و بارومتر بدون جیوه ، و استعمال قسم اخیر این ایام متداولتر است. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به بادسنج و لغات تاریخیه و جغرافیه ترکی ج 2 ذیل بارومتر شود.

معنی کلمه بارومتر در فرهنگ معین

(رُ مِ ) [ فر. ] ( اِ. ) اسبابی برای اندازه گیری فشار جو، فشارسنج هوا، فشار - سنج . (فره ).

معنی کلمه بارومتر در فرهنگ عمید

وسیله ای برای اندازه گیری فشار هوا شامل لوله ای شیشه ای که در تشتک کوچکی حاوی جیوه قرار داده می شود.

معنی کلمه بارومتر در فرهنگ فارسی

هواسنج، آلتی برای اندازه گیری فشار هوا
( اسم ) میزان الهوائ هواسنج

معنی کلمه بارومتر در دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:فشارسنج هوا

معنی کلمه بارومتر در ویکی واژه

(فره)
اسبابی برای اندازه گیری فشار جو، فشارسنج هوا، فشار - سن

جملاتی از کاربرد کلمه بارومتر

این فشار با فشارسنج جیوه‌ای (بارومتر جیوه‌ای) سنجیده می‌شود و واحد آن میلی‌متر جیوه است.
در هواپیماهای قدیمی‌تر، از یک بارومتر آنروئید ساده استفاده می‌شد که در آن عقربه در کمتر از یک دور چرخش، مقدار صفر تا تمام مقیاس را دربرمی‌گرفت. اما امروزه در هواپیماهای مدرن، نوعی از ارتفاع‌سنج به نام «آلتیمتر (ارتفاع‌سنج) حساس» به‌کار گرفته می‌شود که عقربهٔ اصلیِ آن می‌تواند چرخش‌های متعددی انجام دهد. یک یا چند عقربهٔ فرعیِ موجود نیز، مشابه یک صفحهٔ ساعت عقربه‌ای، تعداد چرخش‌ها را مشخص می‌کنند. به عبارت دیگر، هر عقربه یکی از ارقام ارتفاع اندازه‌گیری‌شده را نشان می‌دهد.
در آلتیمترهای حساس، فشار سطح دریای مرجع توسط یک دکمه قابل تنظیم است. این فشار مرجع که در آمریکا و کانادا بر حسب «اینچ جیوه» و در سایر کشورها بر حسب «هکتوپاسکال (میلی بار)» است، بر روی پنجرهٔ کلزمن قابل مشاهده‌است. (پنجرهٔ تنظیمات در آلتیمترهای حساس هواپیماها به افتخار پل کلزمن، مخترع آمریکایی بارومتر و ابزارهای پرواز در هواپیماها، پنجرهٔ کلزمن نامیده شده‌است) در دیاگرام اجزای داخلی آلتیمتر حساس، پنجره کلزمن قابل مشاهده‌است.
کوهنوردان و چتربازها در ارتفاعات زیاد از آلتیمترهای بارومتریک مچی استفاده می‌کنند.
ارتفاع‌سنج راداری (نام‌های دیگر: ارتفاع‌سنج الکترونیکی، ارتفاع‌سنج بازتابی، ارتفاع‌سنج رادیویی) ابزاری است در هواگرد یا فضاپیما که ارتفاع هواگرد یا فضاپیما را تا ناهمواری‌های زمین نشان می‌دهد. این نوع ارتفاع‌سنج فاصلهٔ میان آنتن هواگرد یا فضاپیما تا سطح زمین زیر آن را نشان می‌دهد که از این لحاظ با ارتفاع‌سنج بارومتریک تفاوت دارد، زیرا ارتفاع‌سنج بارومتریک ارتفاع هواگرد تا داده‌ای معین شده که معمولاً میانگین سطح آب‌های آزاد است را نشان می‌دهد. بر اساس زمان بازتاب اشعه خروجی از هواپیما از سطح زمین، فاصله هواپیما تا سطح زمین بدست می‌آید.
این رابطه از فرمول بارومتریک، با استفاده از مقیاس ارتفاع تروپوسفر استخراج شده‌است. فرمول بارومتریک که اتمسفر نمایی یا اتمسفر همدما نیز نامیده می‌شود، رابطه‌ای است که برای مدل کردن فشار تغییرات هوایی با ارتفاع به کار می‌رود.
برای این که نابرابری فشار هوای محلی را که دائماً به وسیلهٔ مناطق پرفشار و کم فشار در اتمسفر پدید می‌آیند بتوان تصحیح کرد باید نشان صفر ارتفاع سنج بارومتریک به وسیلهٔ کاربر تغییر کند. تنظیم این نشان صفر و همچنین استانداردسازی اساسی فشارسنج با استناد بر جو استاندارد بین‌المللی پدید می‌آید که به وسیلهٔ مقررات فنی در همه جای جهان تعیین می‌گردد.
آلتیمترِ فشار (که آلتیمترِ بارومتریک نیز نامیده می‌شود)، نوعی از فشارسنج است که در بیشتر هواپیماها به‌کار برده می‌شود. در ساختمان این نوع از آلتیمتر، از یک بارومتر آنروئید که فشار اتمسفریک از یک نقطهٔ ثابت خارج از هواپیما را اندازه می‌گیرد، استفاده شده‌است و نحوهٔ کار بر این اصل استوار است که فشار هوا با افزایش ارتفاع ــ تقریباً ۱۰۰ هکتوپاسکال در هر ۸۰۰ متر که معادل ۱ اینچ جیوه به‌ازای هر ۱۰۰۰ فوت نزدیک سطح دریاست ــ کاهش می‌یابد.