اَلَست

گفت کی مرغان بستان اَلَست هین فرود آئید از بالا به پست

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

عهدِ اَلَستِ من همه با عشقِ شاه بود وَز شاهراهِ عمر، بدین عهد بگذرم

چون پدید آرندۀ بالا و پست آزمایش خواست از قول اَلَست

هر زر که در او مُهر اَلَست است و بَلیٰ در هر کانی که هست آن زر، زر ماست

اَلَستَ تَرَی الرَّیحانَ یُشتَمُّ نَاضِراً وَ یُطرَحُ فِی المِیضَا اِذَا مَا تَغَیَّراَ

نقدی که به من سپرده بودی به اَلَست قلب و دغل و شکسته باز آوردم

همه جانها طلبکار اَلَستند در اینجا اوفتاده نیم مستند

مرا زباده غرض مهر احمد و آل است که دل زساغر وحدت کَه اَلَست کشید