اویار

آبشار غسلگه (که در گویش محلی خسلگه یا حسن گار گفته می‌شود)، آبشاری است در ۱۵ کیلومتری نورآباد لرستان که در دهستان میربگ و در یک منطقه کوهستانی در فاصله سیصد متری بقعه حسن گاویار واقع است. واقع شده‌است. ارتفاع تقریبی این آبشار ۷ متر است.

که ارتباط از طریق قایق‌های موتوری و یدک‌کش موسوم به بارکاز صورت می‌گیرد. این مکان علاوه بر دارا بودن تأسیسات شیلات از جمله سردخانه و کارخانه کنسرو خاویار، دارای زمین

پیدایش ماهیان به حدود ۴۰۰ میلیون سال پیش بر می‌گردد. در آب‌های شیرین حدود ۵۰۰۰ نوع ماهی زندگی می‌کنند که حدود ۷۰ نوع آن در محیط‌های رودخانهها، نهرها و دریاچهها به سر می‌برند. در بین تمامی گونه‌های ماهی‌ها، ماهیان خاویاری با ارزش‌ترین انواع آن‌ها محسوب می‌گردند.

اغلب غذاهای ملی آذربایجانی از گوشت گاو، گوسفند و پرنده درست می‌شود. غذاهای پخته شده با گوشت کوبیده رایج تر می‌باشد. دریا، دریاچه‌ها و رودهای جمهوری آذربایجان مملو از ماهیان سفید و خاویاری می‌باشد. در تهیه غذاهای ملی بیشتر ماهیان خاویاری و پولک پوش مورد استفاده قرار می‌گیرند.

هر کاو چو ما نباشد یک رنگ در جهانش چون باز گویم او را کاویار ماست امشب

ستوان پوریا رئیسِ پاسگاه است. همسرش گیلان نام دارد و باستان‌شناسی خوانده و می‌کوشد کاری در دانشگاهِ لاهیجان به دست آورد. شبی در دریا استوار درفکی که برای گشت رفته کُشته می‌شود. صبحی که جسد پیدا می‌شود، کوچ آقا ساحلی، فرزندِ ننه آرسو، را نیز زخمی و خسته و نیمه‌جان با تفنگِ درفکی در جیب از آب می‌گیرند. ماهیگیران به حرف نمی‌آیند. کوچ آقا هم زبانش بند آمده. پوریا و گیلان می‌خواهند ماجرا را کشف کنند. سرِ نخِ ماجرا به کشتیِ روسی و گلبان و چند ماهیگیرِ مرموز برمی‌گردد و قاچاقِ خاویار و نیز صورتک‌هایی باستانی که بناست از ایران خارج شوند.

آمپول‌های لورنزینی یک سری اندام‌های حسی اند که شبکه‌ای از مجاری پر شده از نوعی مادهٔ ژلاتینی را در خود دارند. این نوع اندام‌های حسی در غضروف ماهیانی همچون کوسه، پرتوماهی و موش ماهی دیده می‌شود البته غضروفی استخوانانی مانند طناب ماهی و ماهیان خاویاری هم از این اندام برخوردارند. این اندام نخستین بار از سوی استفانو لورنزینی در سال ۱۶۷۸ شناسایی شد.

۴۰٪ خاویار ایران در نزدیکی این جزیره به دست می‌آید.

هوشنگ آزادی‌ور (زاده ۲۳ اسفند ۱۳۲۱ - درگذشته ۹ اردیبهشت ۱۳۹۷) شاعر، مترجم و مستندساز ایرانی بود. آزادی‌ور دانش‌آموخته مدرسه عالی سینما و دانشگاه ییل امریکا بود. گل قالی و خاویار، مروارید سیاه از آثار او در مقام مستندساز است. او از شاعران «شعر دیگر» و مترجمی چیره‌دست بود و از مهم‌ترین ترجمه هایش می توان به رومئو ژولیت شکسپیر و تاریخ تئاتر جهان اسکار گ. براکت و تاریخ سینمای جهان،[۱] دیوید کوک اشاره کرد .

خالقین گؤزون اویاردی شاهین میر غضبلری قوی بیر اویولسون اوز گؤزو تا گؤز اویانماسین

درخور ذکر است، مقارن با اینکه محصولات کشاورزی فوق‌الذکر و ماهی‌های تازه و خشک شده، خاویار، عسل، روغن کره و سایر فراورده‌های دام‌داری نیازهای مردم محلی را تأمین می‌کردند، همچنین به کشورهای همسایه، نزدیک و دور نیز صادر می‌گشتند..