افیونی

چو اندر شه نظر کردی ز مستی آن چنان گردی که گویی تو مگر خوردی هزاران رطل افیونی

پای از سر باز نشناسم یاران همتی این چه افیونی است ساقی در شراب انداخته

مست می خورده ازین سان نبود زیرا تو چنین بی‌هش و مدهوش از افیونی

شقایق حقه تریاک تا گردید، دانستم که افیونی کند آخر خمار می شرابی را

دل میخانه گرد من حزین از قهوه نگشاید چه کیفیّت دهد دریاکشان را حب افیونی؟

وزارت دادن طفلان وکالت کردن پیران مجاهد ساختن افیونیان ریقماسی را

به نطق شکر وشهدیم چون بلنداقبال به کام اگر چه بسی تلخ تر ز افیونیم

زهراوی و ابن زهر اولین کسانی بودند که از اسفنج آغشته به مواد افیونی یا اسفنج بیهوشی، بیهوش کردن بیماران قبل از عمل جراحی استفاده کردند.

از آنجایی که مشخص شده‌است که این ماده پتانسیل وابستگی قوی و تمایل به ایجاد هیپوونتیلاسیون دارد، در انسان استفاده نمی‌شود. با این حال، در مدل‌های حیوانی برای مطالعات اعتیاد مفید است، به‌ویژه آن‌هایی که حیوانات را مجبور به نوشیدن یا بلعیدن عامل می‌کنند، زیرا به تلخی نمک‌های مواد افیونی مانند مورفین سولفات نیست.[نیازمند منبع]

شمار افیونیه‌ها در ادبیات فارسی، پس از دورهٔ مشروطیت از پیش از آن، بیشتر است. افزایش مصرف مواد مخدر در ایران، موجب شد تذکره‌نویسان هم به اعتیاد شاعران اشاره کنند. میرزا طاهر نصرآبادی در سدهٔ یازدهم قمری در کتابش، شماری از شاعران و نویسندگان دورانش را که معتاد بودند را معرفی کرده است. غلامرضا روحانی در بیتی سروده :

ماری‌جوانا در ۹ درصد از مصرف‌کنندگانش اختلال وابستگی به وجود می‌آورد که به شکل قابل توجهی کمتر از هروئین، الکل، کوکائین و داروهای نسخه‌ای ضداضطراب است، اما احتمال وابستگی به آن کمی بیشتر از ماشروم، مسکالین و ال‌اس‌دی است. همچنین خطرات ناشی از وابستگی به ماری‌جوانا بسیار کمتر از کوکائین، مواد افیونی و الکل است. یک بررسی آکادمیک در سال ۲۰۱۸ که با همکاری کنوپی گروث انجام شد محدودیت‌های مطالعات فعلی استفاده درمانی و غیردرمانی ماری‌جوانا را مورد بحث قرار داد و همچنین بیان کرد که ماهیت شکل‌گیری وابستگی در بین مصرف‌کنندگان معمولی ماری جوانا از سال ۲۰۰۲ کاهش یافته است.

افیونیه (همچنین:تریاکیه و وافوریه) به گونه‌ای نظم یا نثری گفته می‌شود که به طنز یا جد در مدح یا ذم تریاک یا دیگر مواد مخدر سروده و نوشته شده باشد.

باز از وی مر زلیخا را سَکَر می‌کشید از عشق، افیونی دگر

جهان شد خلق افیونی ز تنگی تو هم باریک شو چون فکر بنگی

به نقل از کلیسای شیطان، شخص انتان لاوی شدیداً مخالف سوءمصرف مواد بود و مواد افیونی، ماری‌جوانا، هروئین و غیره را به طاعون تشبیه می‌کرد. او باور داشت که مواد مخدر و روان‌گردان، هیچ نقشی در آیین جادویی شیطان‌گرایی ندارند و اظهار داشت: «اگرچه این مواد در آیین‌های مذهبی خاصی مورد استفاده قرار می‌گیرند، مثلاً مصرف پیوت در کلیساهای مخصوص هندوستان که اخیراً هم قانونی اعلام شده‌است اما این مواد برای اهداف ما قطعاً مضرند.» لاوی همچنین در این خصوص گفته‌است: «سوءمصرف مواد برای جادوگری مخرب است، زیرا مصرف‌کننده را از واقعیت جدا می‌کند، اگرچه او در اغلب مواقع حس می‌کند که به واقعیت نزدیک‌تر شده‌است.»

هنگامی که ناشی از یک پاسخ ایمنی نیست، واکنش ناشی از عاملی است که مستقیماً به مست سل‌ها و بازوفیل هاآسیب می‌رساند و موجب می‌شود هیستامین و مواد دیگری آزاد کنند که معمولاً با یک واکنش آلرژیک همراه هستند (دگرانولاسیون). عامل‌هایی که می‌تواند به این سلول‌ها آسیب برسانند، کنتراست زا برای اشعه ایکس، مواد افیونی (اپیوئیدها)، دما (گرم یا سرد)، و ارتعاش است.

گزینه‌های درمانی وابستگی به حشیش به مراتب کمتر از وابستگی به مواد افیونی یا الکل هستند. بیشتر درمانها در دسته روانشناختی یا روان درمانی، مداخله، مداخله دارویی یا درمان از طریق حمایت همسالان و رویکردهای محیطی قرار می‌گیرند.باید بدانیم هیچ دارویی برای وابستگی به شاهدانه مؤثر نبوده است

کیست آن میخواره و افیونی صافی‌ضمیر تا ترا گوید که‌ ای خر! خیزه عرعر می کشی