اضراس

و گفته‌اند زکریا از بهر آن در سرّ دعا کرد از قوم خود پنهان داشته که از ایشان شرم داشت که گویند به پیرانه سر فرزند میخواهد از زنی نازاینده. و گفته‌اند: زکریا دانست که آواز بلند و آواز نرم بنزدیک حق سبحانه و تعالی یکسانست، اما آواز نرم بخضوع و خشوع نزدیکترست و از ریا دورتر، از آن نرم گفت، آن گاه تفسیر دعا کرد و باز نمود که دعاء چه کرد و چه خواست: «قالَ رَبِّ» و این آن گاه بود که در محراب پیش مریم در زمستان میوه تابستانی دید نه بوقت خویش، گفت آن خداوند که قادرست که در زمستان میوه تابستانی دهد نه بوقت خویش، قادرست که پیرانه سر فرزند دهد، آن روز رغبت فرزند خواستن بوی پدید آمد، بمحراب باز شد و نماز کرد و در اللَّه تعالی زارید، و در سرّ این دعا کرد: «رَبِّ إِنِّی وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّی» ای ضعف بدنی لکبر سنّی، بار خدایا، تن من از پیری ضعیف گشت و استخوان من سست شد! خص العظم بالذکر لانه اقوی ما فی الانسان و اذا وهن لا یرجی عود القوّة الیه. و گفته‌اند استخوان کنایتست از دندان. شکا ذهاب اضراسه. گفته‌اند: زکریا آن وقت هفتاد و پنج ساله بود. یقال وهن یهن و وهن یوهن وهنا و وهنا اذا ضعف. و قیل: وهن بمعنی وهی.

«ملت ایران رسماً مطابق قانون اساسى همان طور که به دنیا اعلام شده است، مسلمان شناخته شده. ما مسلمانیم و در مجلس شوراى ملى قوانینى که به تصویب می‌رسد به هیچ وجه نبایستى نه تصریحاً و نه تلویحاً یک عملی که صریحاً از طرف شارع مقدس اسلام ممنوع شده، آن را جنبه‌ی قانونى بدهیم و اساساً استعمال مشروبات الکلى طبق نص تصریح قرآن ممنوع است. ملت ایران با کمال شوق و رغبت حاضراست این مبلغ را از هر محل دیگر به عنوان مالیات بدهد که فروش و معامله و استعمال مشروبات الکلى به کلی ممنوع باشد. بنابراین ما نمی‌توانیم رسماً به صورت قانون اینجا تصویب بکنم که از مشروباتى که تهیه می‌شود و وارد می‌شود مالیاتى گرفته شود. اساساً این را لغو کنید که صحت ملت ایران تأمین بشود».

در حال حاضراسنادی که دقیقاً قدمت تاریخی ابیانه را معلوم کند در دست نیست؛ ولی پیشینهٔ چهار هزار و پانصد ساله را برای آن تخمین می‌زنند و آن را از کهن‌ترین زیست‌گاه‌های انسانی در حاشیه دشت کویر ایران می‌دانند. آثار و بناهای تاریخی که در ابیانه وجود دارد مربوط به دوره‌های ساسانی، سلجوقی، صفوی و قاجار است. این آثار نشان‌دهندهٔ قدمت تاریخی این زیست‌گاه انسانی است.