استفاضه

بر درگهش ملایک موت و حیوه و رزق از بهر استفاضه گشوده کف سئوال

وهُوَ امیر محمود بن یمین الدین محمود فریومدی الطغرایی، در اخلاق حمیده و اوصاف پسندیده مشهور و در کمالات صوری و معنوی در السنه و افواه مذکور. از سالکان واصل و عارفان کامل. استفاضهٔ فیوضات الهیه نموده و خود در سلک حکما و عقلا مندرج بود. تحصیل معاش از رهگذر زراعت و دهقانی فرمودی و هرچه داشتی مصروف درویشان نمودی. دیوان حکمت توأمانش در سنهٔ ۷۴۳ در جنگ سربداران از میان رفته. لهذا اشعارش کم یاب و این ابیات از نتایج طبع آن جناب است:

در تعلم، هست دانا ناگزیر استفاضه باید از شیخ کبیر

درآن میانه یکی دیدم از همه ممتاز که انس و جن همه زو کردی استفاضه نور