آگاو

معنی کلمه آگاو در ویکی واژه

(گیاهی): گیاهی گلدار با برگ‌های دراز، گوشتی، خاردار، و پر آب، و گل‌های زرد روشن یا سفید مایل به سبز که بعضی انواع آن زینتی است و در نساجی، صنایع غذایی، و تهیه صابون بکار می‌رود.

جملاتی از کاربرد کلمه آگاو

آگاوه شاهی دارای برگ‌های بسیار زیبا به طول ۱۵ تا۲۰ سانتی‌متر و عرض ۳ سانتی‌متر و به رنگ سبز با حاشیه‌های سفید بوده که با هم تشکیل یک رزت را می‌دهند. فقط یک تیغ قهوه‌ای رنگ در نوک برگ‌ها دارد. در اواسط تابستان گل این گیاه به صورت سنبله‌ای از میان گیاه بیرون آمده و بین ۲ تا ۴ متر قد می‌کشد و سپس در انتهایش گل‌های زرد رنگ زیادی ظاهر می‌شود. گل دهی این گیاه تقریباً تمام نیروی گیاه را گرفته به طوری که مدت کوتاهی پس از گل دهی گیاه از بین می‌رود.
آلوین برگر[ب] (۲۸ اوت ۱۸۷۱–۲۰ آوریل ۱۹۳۱) گیاه‌شناس آلمانی بود که بیشتر به خاطر سهم خود در نامگذاری گیاهان گوشتی، به ویژه آگاوه‌ها و کاکتوسها‌ها شهرت داشت. وی در آلمان متولد شد و در باغ‌های گیاهان در درسدن و فرانکفورت کار می‌کرد. وی از سال ۱۸۹۷ تا ۱۹۱۴ سرپرست ویلای هانبری[پ]، باغ‌های گیاهان سر توماس هانبری بود. پس از کار در آلمان از ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۹، برگر ۳ سال در ایالات متحده آمریکا تحصیل کرد. آلوین برگر، سالهای آخر خود را به عنوان مدیر گروه گیاه‌شناسی موزه تاریخ طبیعی، در اشتوتگارت گذراند.
اثر اصلی وی، کتابی است بنام آگاوه، که در سال ۱۹۱۵ منتشر شد، وی ۲۷۴ گونهٔ مختلف آگاوه را توصیف کرد که به ۳ زیرسرده، تقسیم شده‌اند. وی همچنین در سال ۱۹۲۵ سرده جدیدی از کاکتوس را معرفی کرد که در فارسی به آن میوه‌بلوطی می‌گویند. ضمن اینکه یک سرده گیاه از تیره علف‌فرشیان به احترام وی برگرانتوس نامگذاری شده‌است.
آگاوه و خواهرانش حرف سمله را در مورد خدازاد بودن فرزندش دیونوسوس باور نکردند و دوینوسوس آن‌ها را دیوانه کرد و آگاوه به دست خود فرزندش پنتئوس را تکه تکه کرد.
کارهای او به عنوان یک بازیگر شامل رسیدن به یک ستاره ۲ (۱۹۹۱)، خانم صاحبخانه (۱۹۹۵)، آنجلا (۱۹۹۸) به نظر بی‌گناه (۲۰۰۱)، ماریانای شب (۲۰۰۳)، تکیلای آگاو (۲۰۰۷) و آنچه بالا می‌رود (۲۰۰۹) می‌شود. نقش او در تله‌نوولای تقطیر عشق (۲۰۰۷)، منشأ لقب او «لا گاویاتو» است.
آگاوه را به نام «گیاه صدساله» نیز می‌شناسند.
آگاوه شاهی گونه‌ای کاکتوس بسیار زیبا در خانواده مارچوبه و بومی مناطق خشک ارتفاعات پایین‌تر کوه‌های شرقی سیرامادره در ایالت کواویلا و همچنین جنوب نوئوو لئون در شمال شرق مکزیک است (دره عمیق و باریک سیراها و مناطق مجاور در جنوب سالتیلو).
معمولاً بسیاری آگاو را به اشتباه کاکتوس می‌دانند، آگاو کاکتوس نیست و با گیاه صبر زرد نیز که برگ‌های مشابهی دارد، رابطه‌ای ندارد.