آنتیاسید (شیمی): مادهای که خاصیت اسیدی را خنثیٰ میکند. (پزشکی): دارویی که با ازدیاد اسید معده مقابله میکند، مانند شیرمنیزی.
جملاتی از کاربرد کلمه آنتی اسید
داروهای آنتی اسید موجب خنثی شدن اسید معده میشوند و میتوانند بهبودی سریع و کوتاه مدت ایجاد کنند. البته برخی داروها مخلوطی از چند آنتی اسید هستند.
حلالیت اکسید منیزیم محلول در آب ضعیف است و ضعیف از روده جذب میشود. به همین دلیل، اکسید منیزیم برای اصلاح کمبود منیزیم نسبتاً ناکارآمد است. اکسید منیزیم برای تسکین سوزش سر دل و سوء هاضمه، به عنوان یک آنتی اسید، مکمل منیزیم و به عنوان یک مسهل کوتاه مدت مورد استفاده قرار میگیرد. همچنین از این ماده برای بهبود علائم سوء هاضمه استفاده میشود. عوارض جانبی اکسید منیزیم ممکن است شامل حالت تهوع و دل درد باشد. برای به دست آوردن اثر ملین بایست به میزان مناسبی مصرف شود تا به عوارض جانبی مصرف طولانی مثل آنترولیت منجر به انسداد روده نشود.
در صورت مصرف همزمان کینولونها با داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی خطر بروز تشنج ممکن است افزایش یابد. آنتی اسیدها و مواد جاذب جذب این دارو را کاهش میدهند. اثر وارفارین در صورت مصرف همزمان با اسید نالدیکسیک ممکن است افزایش یابد. کینولونها اثر ضد دیابت داروهای سولفونیل اوره را افزایش میدهند. سمیت کلیوی سیکلوسپورین توسط این دارو افزایش مییابد. سمیت ملفالان در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش مییابد.
داروهای کاهش دهنده اسید معده با مکانیسمهای مختلفی موجب کاهش تولید اسید معده میشوند، در نتیجه این داروها نمیتوانند بلافاصله موجب رفع علائم سوزش و ناراحتی معده شوند، اما اثر ناشی از آنها مدت طولانی تری نسبت به آنتی اسیدها باقی میماند. این داروها میتوانند به بهبود سوزش معده یا سوء هاضمه کمک کنند. همچنین میتوانند به عنوان یکی از داروهای مورد مصرف در زخمهای گوارشی همراه با برخی آنتی بیوتیکها که توسط پزشک تجویز میشوند به کار روند.