آنتی اکسیدان

معنی کلمه آنتی اکسیدان در دانشنامه عمومی

آنتی اکسیدان. آنتی اکسیدانت ها یا پاداُکسَنده ها ( به انگلیسی: Antioxidant ) ترکیباتی هستند که مانع اکسیداسیون می شوند. اکسیداسیون یک واکنش شیمیایی است که می تواند رادیکال های آزاد تولید کند، در نتیجه منجر به واکنش های زنجیره ای می شود که ممکن است به سلول های موجودات زنده آسیب برساند. آنتی اکسیدانت هایی مانند تیول یا اسید اسکوربیک ( ویتامین C ) این واکنش های زنجیره ای را قطع می کنند. برای تعادل استرس اکسیداتیو، گیاهان و حیوانات سیستم های پیچیده ای از آنتی اکسیدانت های همپوشانی را حفظ می کنند، مانند گلوتاتیون و آنزیم ها ( به عنوان مثال، کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز ) که به صورت داخلی تولید می شوند، یا آنتی اکسیدان هایی مانند ویتامین C و ویتامین E که از طریق تغذیه تأمین می شوند.
اصطلاح «آنتی اکسیدانت» برای دو گروه کاملاً متفاوت از مواد استفاده می شود: مواد شیمیایی صنعتی که برای جلوگیری از اکسیداسیون به محصولات اضافه می شوند، و ترکیبات طبیعی که در غذاها و بافت ها وجود دارند. آنتی اکسیدانت های صنعتی کاربردهای گوناگونی دارند، به عنوان مثال: به عنوان مواد نگهدارنده در مواد غذایی و آرایشی و بهداشتی عمل می کنند و از اکسیداسیون در سوخت ها جلوگیری می کنند.

معنی کلمه آنتی اکسیدان در دانشنامه آزاد فارسی

آنتی اکسیدان. رجوع شود به:ضد اکسنده

جملاتی از کاربرد کلمه آنتی اکسیدان

پیوند زودرس مغز استخوان موجب توقف پیشرفت یا حتی بهبودی در برخی از بیماران شده‌است. درمان با آنتی اکسیدان ان استیل ال سیستئین، روغن لورنزو که مخلوط ۴ به یک از روغن تری اولئات و تری اروکات (اسید چرب غیر اشباع که سطوح پلاسمایی اسیدهای چرب ۲۶ کربنه را طبیعی می‌کند) است و

برخی از مطالعات نیز نشان می‌دهد که رژیم غذایی مادر در دوران بارداری ممکن است عاملی مؤثری در بیماری‌های آتوپیک (از جمله آسم) در فرزندان باشد، که مصرف آنتی اکسیدان، چربی خاص، و/یا رژیم غذایی مدیترانه‌ای ممکن است به جلوگیری از بیماری‌های آتوپیک کمک کند.