معنی کلمه آزادراه در دانشنامه عمومی
آزادراه ها عاری از تقاطع های هم سطح، محل گذر خط آهن و خطوط عابر پیاده به طور هم سطح هستند. با ایجاد تقاطع های غیرهم سطح در مسیر آزادراه، حرکت وسایل نقلیه در این مسیر آزادانه و بدون توقف انجام می شود.
یک بزرگ راه راه پهن و دوطرفه ای است که ممکن است در برخی نقاط تقاطع هم سطح و دور برگردان داشته باشد و بنابراین آزادراه به شمار نمی آید. به راه بزرگ اصلی میان دو نقطه که ممکن است از نوع جاده، بزرگ راه یا آزادراه باشد، شاهراه گفته می شود.
به طور کلی یک آزاد راه را می توان به سه بخش عمده تقسیم کرد:
• قسمت اصلی آزادراه که تحت تأثیر حرکت های واگرا و همگرای نزدیک شیب راهه ها قرار ندارد و در واقع هیچگونه حرکت موجی شکل در آن انجام نمی شود.
• مقاطع حرکت های موجی شکل یا مقاطع تغییر خط ( Weaving ) که در این قسمت ها دو ( یا بیش از دو ) جریان حرکتی مختلف یکدیگر را قطع می کنند. مقاطع حرکت های موجی، بیشتر در قسمت هایی است که در آن، نقاط ورودی ( همگرایی ) نزدیک به قسمت های خروجی ( واگرایی ) قرار دارد. مقاطع تغییر خط، شامل مقاطعی می باشد که به دنبال یک شیب راههٔ ورودی، یک شیب راههٔ خروجی وجود دارد و بین آن ها یک مسیر محوری پیوسته قرارر گرفته است.
• محل اتصال رمپ ها، که شامل محل اتصال رمپ های ورودی و خروجی به آزاد راه ها هستند. در این نقاط از آزاد راه به دلیل حرکت های ورودی و خروجی در جریان وسایل نقلیه آشفتگی روی می دهد.
قسمت اصلی آزاد راه در منطقه ای خارج از تأثیر رمپ ها و حرکت های موجی قرا دارد.
در روندهای تحلیل ظرفیت، مقاطع آزادراهی و بزرگ راه های چند خطه بر اساس سرعت آزادشان طبقه بندی می شوند. سرعت جریان آزاد، سرعتی است که هنگام جریان صفر در منحنی سرعت جریان داریم. در واقع این سرعت زمانی که نرخ جریان از ۱۰۰۰ وسیله نقلیه در ساعت در خط کمتر است رخ می دهد.
در تحلیل ظرفیت آزادراه و بزرگراه، منحنی سرعت جریان بر اساس شرایط پایه می باشد که این شرایط عبارتند از:
