شانل

وی عضو مقاومت فرانسه بود و برندهٔ جوایزی همچون لژیون دونور (۱۹۴۵ و ۲۰۱۰) و جایزه گنکور (۱۹۶۶) شده‌است. او در ۱۹۸۳ عضو فرهنگستان گنکور شد و در سال ۲۰۰۲ رئیس آن شد. از آثار او می‌توان به شانل و دنیایش (۱۹۷۴) اشاره کرد که از روی آن، فیلم کوکو قبل از شانل (۲۰۰۹) ساخته شده‌است.

کارینا ۱۷ ساله بود که به پاریس وارد شد. در آن زمان وی فقیر بود و قدرت تکلم به زبان فرانسوی را نداشت و در خیابان زندگی می‌کرد. هنگامی که بر روی یک صندلی کافه دو مگو برای استراحت نشسته بود توسط یک زن که در کار تبلیغات و مدلینگ بود برای انجام برخی کارهای تبلیغی از جمله گرفتن تصاویر عکاسی از نزدیک دعوت به کار شد و پس از چندی به یک مدل موفق تبدیل شد. پس از آن بود که موفق به ملاقات با پیر کاردن و کوکو شانل گردید.

شاه داغیم، چال پاپاغیم، ائل دایاغیم، شانلی سهند´یم

بیشتر مردمان آن پیروان مسیحی نسطوری بودند. امروزه به شانلی‌اورفه معروف است و در جنوب کشور ترکیه امروزی قرار دارد. افرادی چون تاتیان و افرایم قدیس و فرهاد قدیس از این شهر برخاستند.

از فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی که وی در آن نقش داشته‌است، می‌توان به لوتر، کوکو شانل و ایگور استراوینسکی، دایره، هکس، لارگو وینچ ۲ و ترانسپورتر: سوخت‌گیری مجدد اشاره کرد.

از فیلم‌هایی که وی در آن ایفای نقش کرده است می‌توان به احساس مالکیت، لئوپاردی و کوکو شانل و ایگور استراوینسکی اشاره کرد.

از فیلم‌های او می‌توان به کوکو قبل از شانل، بدترین کابوسم، رئیس‌جمهورها و ستایش اشاره کرد که اولین بار در جشنواره فیلم ساندنس به نمایش درآمد.

اودره توتو همچنین در سالهای ۲۰۰۱ برای فیلم املی و در سال ۲۰۰۹ برای فیلم کوکو قبل از شانل نامزد جایزه بفتا برای بهترین بازیگر زن نقش اصلی شد.

از باشگاه‌هایی که در آن بازی کرده‌است می‌توان به باشگاه فوتبال قاسم‌پاشا اسپور، باشگاه فوتبال بوکاسپور، باشگاه فوتبال شانلی‌اورفا اسپور، باشگاه فوتبال الازیغ‌اسپور، باشگاه فوتبال قونیه‌اسپور، و باشگاه فوتبال اوترخت اشاره کرد.

پدر او نهامه نام داشت و گفته‌شده که تبار هپتالی داشت. مادرش نیز نهشیران نام داشت و از دودمان اشکانی بود. اینان در دربار شاهان بومی رها در شانلی‌اورفه ترکیه کنونی به سر می‌بردند. تبار او را همچنین برخی بابلی، آرامی و ارمنی گفته‌اند.