سینمای آزاد {free cinema} [سینما و تلویزیون] جنبشی گذرا در سینمای انگلستان در دهۀ 50 که ویژگی آن رهایی از قواعد سینمای تجاری و رویکردی شخصی به فیلم سازی بود
معنی کلمه سینمای آزاد در دانشنامه عمومی
سینمای آزاد. سینمای آزاد ( انگلیسی: Free Cinema ) یک جنبش فیلم مستند در انگلستان بود که در اواسط دهه ۱۹۵۰ شکل گرفت. عبارت آزاد به مفهوم نبود تبلیغات سیاسی و اهداف صرفاً تجاری در این آثار به کار برده می شد. لیندسی اندرسن، کارل رایز، تونی ریچاردسون و لورنزا مازتی از بنیان گذاران این جنبش بودند. هرچند بعدها لیندسی اندرسن از به کار بردن کلمه جنبش برای این حرکت خودداری کرد. این حرکت در سال ۱۹۵۶ با اکران سه فیلم کوتاه در تئاتر فیلم نشنال لندن آغاز شد. این برنامه به قدری موفقیت آمیز بود که پیش از تصمیم بنیان گذاران برای پایان مجموعه، پنج برنامهٔ دیگر زیر پرچم سینمای آزاد تولید شدند. آخرین رویداد مربوط به این واقعه در سال ۱۹۵۹ اتفاق افتاد. سینمای آزاد تأثیر بسیاری بر موج نوی سینمای انگلستان در اواخر دهه ۱۹۵۰ و اوایل دهه ۱۹۶۰ داشت. تمامی بنیان گذاران این سبک به جز مازتی، اقدام به ساخت فیلم هایی در راستای جنبش موج نوی سینمای انگلستان کردند. ریچاردسون فیلم های با خشم به عقب نگاه کن ( ۱۹۵۸ ) ، یک نوک زبان عسل ( ۱۹۶۱ ) و تنهایی دونده دوی استقامت ( ۱۹۶۲ ) را کارگردانی کرد. رایز نیز در همین راستا فیلم شنبه شب و صبح یکشنبه ( ۱۹۶۰ ) و اندرسون فیلم های این زندگی ورزشی ( ۱۹۶۳ ) و اگر. . . . ( ۱۹۶۹ ) را ساختند.
معنی کلمه سینمای آزاد در ویکی واژه
جنبشی گذرا در سینمای انگلستان در دهۀ ۵0 که ویژگی آن رهایی از قواعد سینمای تجاری و رویکردی شخصی به فیلمسازی بود.
جملاتی از کاربرد کلمه سینمای آزاد
حضور در سه فیلم کوتاه سینمای آزاد آن سالها به کارگردانی حسن بنیهاشمی به عنوان بازیگر و دریافت جایزهٔ اول سینمای آزاد برای فیلم نهنگ که نویسندهٔ آن نیز خود منصفی بود به شهرت او افزود.
چهارمین دوره جشنواره سینمای آزاد در مهرماه ۱۳۵۱ و در محل دانشگاه آریامهر برپا شد. داوران این جشنواره هوشنگ طاهری، پرویز کیمیاوی، هوشنگ کاووسی، فریدون رهنما، آربی اوانسیان و بیژن صفاری بودند.
جلیلی نخستین فیلم آماتوری خود را در ۱۶ سالگی ساخت. وی در میانه دهه پنجاه، تحصیلات خود در رشته کارگردانی و بازیگری در دانشکده هنرهای دراماتیک را ناتمام گذاشت. از سال ۱۳۵۲ فعالیت در سینمای آزاد را آغاز کرد. جلیلی از سال ۱۳۵۹ با ساختنِ فیلم مستند کارش را در تلویزیون آغاز کرد و نخستین فیلم سینمایی خود را با نام میلاد، در سال ۱۳۶۲ نویسندگی و کارگردانی کرد.