سیلیسیوم

معنی کلمه سیلیسیوم در دانشنامه آزاد فارسی

سیلیسیوم (silicon)
(برگرفته از واژه ای لاتینی به معنای چخماق) عنصری غیرفلزی و شکننده، با نماد Si، عدد اتمی ۱۴، و جرم اتمی نسبی ۲۸.۰۸۶. پس از اکسیژن دومین عنصر فراوان در پوسته زمین است و به شکل های بلوری و بی ریخت یافت می شود. در طبیعت، فقط در ترکیب با عناصر دیگر، مخصوصاً با اکسیژن در سیلیکا (دی اکسید سیلیسیوم، SiO۲) و در سیلیکاتها یافت می شود. این ترکیبات کانی کوارتز را شکل می دهند که بخش عمدۀ ماسه ها، شن ها و ریگ ها را شامل می شود. لعاب دادن کوزه و شیشه سازی با استفاده از ماسه های سیلیکاتی صورت می گیرد و قدمت آن به ماقبل تاریخ برمی گردد. امروزه از شکل بلورین سیلیسیوم به منزلۀ عامل سخت کننده و ضد اکسیدان در فولاد استفاده می کنند. همچنین، به علت خواص نیمه رساناییاش پایۀ صنعت الکترونیک است و در ساخت تراشه های سیلیکنی برای ریزپردازنده ها کاربرد دارد. شیمی دان سوئدی، یونس برزلیوس، در ۱۸۲۳ این عنصر را جداسازی کرد. در ۱۸۱۷، شیمی دان اسکاتلندی، تامس تامسون، در مقایسه با عناصر کربن و بور، و به علت تشابه شیمیایی اش با این عناصر، آن را نام گذاری کرده بود.

جملاتی از کاربرد کلمه سیلیسیوم

نیمه رسانا یا نیمه‌هادی عنصر یا ماده‌ای است که در حالت عادی عایق است ولی با افزودن مقداری ناخالصی قابلیت هدایت الکتریکی پیدا می‌کند. (منظور از ناخالصی عنصر یا عناصر دیگری است غیر از عنصر اصلی؛ مثلاً اگر عنصر اصلی سیلیسیوم باشد ناخالصی می‌تواند آلومینیوم یا فسفر باشد). نیمه‌رساناها در لایه ظرفیت خود چهار الکترون دارند. مقاومت الکتریکی نیمه‌رساناها، چیزی بین رساناها و نارساناها است. از نیمه رساناها برای ساخت قطعاتی مانند دیود، ترانزیستور، آی سی و … استفاده می‌شود. ظهور نیمه رساناها در علم الکترونیک انقلاب عظیمی ایجاد کرده که اختراع رایانه یکی از دستاوردهای این انقلاب است. نیمه‌رساناها به دو نوع دارند
دیود از نوع سیلیسیم تا ولتاژ حدود ۰/۷ ولت عایق بوده و بعد از آن به یک رسانای خوب تبدیل می‌شود. این ولتاژ آستانهٔ تحریک برای دیودهای مختلف متفاوت است و مثلاً برای دیودهای ژرمانیومی حدود ۰/۲۵ ولت است؛ یعنی برای روشن شدن دیود ژرمانیومی ۰/۲۵ ولت نیاز است ولی برای روشن‌شدن دیود سیلیسیومی ۰/۷ ولت لازم است.
از عناصر نیم‌رسانا می‌توان به سیلیسیوم و ژرمانیوم که پایهٔ الکترونیک هستند اشاره کرد.