سنگ‌شناس
معنی کلمه سنگ‌شناس در فرهنگستان زبان و ادب
معنی کلمه سنگ‌شناس در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه سنگ‌شناس
در بسیاری از نقاط ایران شهاب سنگ‌هایی سقوط کرده و توسط جویندگان و شکارچی‌های سنگ‌های آسمانی یافت شده‌اند بیشترین شهاب سنگ‌های ایران در ناحیه بیابان لوت و کویر مرکزی ایران یافت شده‌اند. بزرگ‌ترین شهاب سنگ ایران در ناحیه اشتهارد ورامین در زمان قاجار سقوط کرده‌است. در دانشگاه خوارزمی ایران بخش آزمایشگاه مؤسسه گوهرشناسی و شهاب سنگ‌شناسی کیپا به مطالعه و شناسایی این سنگ‌های آسمانی مشغول می‌باشد. از جمله افراد مطرح و پژوهشگر در این زمینه می‌توان به مسعود کیانی اشاره کرد.
در قدیم واژه گلسنگ کلی‌تر استفاده می‌شد و آن را زنگ و زنگار سنگ می‌دانستند و آن را برای درمان شوره سر مفید می‌دانستند. در سال ۱۶۹۴ فردی به نام تورنفور گلسنگ را تحت عنوان یک جنس معرفی کرد و ۲۵ گونه را به عرصه گلسنگ‌شناسی ارائه کرد. بنیان‌گذار مطالعات سیستمیک گلسنگ پزشکی سوئدی به نام آکاریوس بود که در سال ۱۸۰۳ گلسنگ‌ها را در راسته گیاهان نهان‌زاد قرار داد. از آن پس در سال ۱۸۶۷ سیمون شوِندِنِر فرضیه ماهیت مرکب گلسنگ را مطرح کرد و اظهار داشت قارچ به هیچ عنوان بر روی جلبک زندگی انگلی ندارد. این نظریه تا سال ۱۸۷۹ به قوت خود باقی ماند، تا اینکه دباری در همان سال رابطه قارچ و جلبک را رابطه‌ای کاملاً مسالمت‌آمیز تحت عنوان همزیستی نامید.
محمد بن ابی البرکات جوهری نیشابوری یا به شکلی دیگر ابن ابی البرکات، نویسنده و گوهرشناس ایرانی در سده ششم هجری در نیشابور بود. او مولف کتاب مهم «جواهر نامه نظامی» است. از زندگی ابن ابی الیرکات جزئیاتش معلوم نیست. فقط آن که شغل او زرگری و سنگ‌شناسی بوده‌است.