سنگ لاجورد (lapis lazuli) سنگی حاوی کانی آبی رنگ لازوریت، در زمینهای از کلسیت سفید، و با مقدار اندکی از کانی های دیگر. در سنگ های آذرین کم سیلیس و سنگ آهک های دگرگونی در افغانستان، سیبری، ایران، و شیلی یافت می شود. در قرون وسطا، سنگ لاجورد رنگدانه ای ارزشمند و همچنین گوهر سنگی قیمتی بود که در مرصّع کاری و کارهای تزیینی به کار می رفت. در گذشته، برای ساخت رنگدانۀ آبی لاجوردی از آن استفاده می کردند.
معنی کلمه سنگ لاجورد در ویکی واژه
lapislazzuli
جملاتی از کاربرد کلمه سنگ لاجورد
آسمان چون لاجوردت حل شده در سرشک از غبن سنگ لاجورد
آشوریان این کوه را کان سنگ لاجورد می‌انگاشتند. البته ایشان در خطا بودند و سنگ لاجورد از بدخشان می‌آمده‌است. در زمان تاخت و تاز آشوری‌ها به فلات ایران این کوه بخشی از حدود مادها شمرده می‌شده و در متن‌های آشوری هم بدان اشاره‌شده‌است. سارگون دوم در لشکرکشی خود سرزمین‌های تا کوه دماوند را خراج‌گزار خود نموده بود. در زمان اسرحدون نیز آشوری‌ها تا پای کوه دماوند لشکر کشیده‌بودند. اما به پیشروی ادامه ندادند چون دماوند و آن‌سوترش کویر لوت را پایان دنیا می‌پنداشتند.
باور بر این بود که دارندگان طلسم می‌توانند شیاطین، بیماری‌ها و دیگر رویدادهای ناخوشایند را از خود دور کرده و فرشتگان آنها را حمایت کرده و از تندرستی و خوشبختی برخوردار خواهند ساخت. از جمله این باورها این بود که عقیق انسان را در برابر گزیدن رتیل و برق زدگی نگه می‌دارد، یشم سبز می‌توانست باران بباراند و هر کس سنگ لاجوردی با خود داشت از حمله و نیش مار و افعی مصون می‌ماند.[نیازمند منبع]