سنکوپ

معنی کلمه سنکوپ در دانشنامه آزاد فارسی

سَنْکوپ (syncope)
اصطلاحی پزشکی برای هر نوع از دست رفتن موقت هوشیاری، ازجمله غش کردن.
سنکوپ (موسیقی). سَنکوپ (موسیقی)
در موسیقی به معنای ضعیف شدن یک ضرب قوی به سبب اتصال به ضرب ماقبل از خود. به عبارت دیگر، وصل شدن ضرب ضعیف به ضرب قوی بعد از خود، ضرب قوی را نیز ضعیف می کند در این صورت به آن نت، نت سنکوپ شده می گویند. سنکوپ بر دو نوع است: ساده و شکسته. سنکوپ ساده بر روی دو نت با کشش مساوی و سنکوپ شکسته بر روی دو نت با کشش های متفاوت صورت می گیرد. در صورتی که به جای ضرب قوی، به خصوص در ابتدای میزان سکوت بیاید، به آن «ضدضرب» می گویند که در حقیقت نوعی سنکوپ به شمار می آید. واژۀ سنکوپ در موسیقی ضربی کاربُرد دارد.

جملاتی از کاربرد کلمه سنکوپ

آنژیوسارکوم قلبی ممکن است با تنگی نفس، درد قفسه سینه (۴۶٪)، کاهش وزن، علائم مشابه کم‌خونی، [۱۲] فشار خون پایین و سنکوپ تظاهر کند.
آمانتادین ممکن است باعث افت فشار خون ارتوستاتیک ، سنکوپ و ادم محیطی شود.
پیش سنکوپ احساس سبکی سر یا به سادگی احساس ضعف است. در مقابل، سنکوپ به احساس غش کردن گفته می‌شود. اختلال در سیستم گردش خون، مانند فشار خون پایین، می‌تواند باعث احساس سرگیجه در هنگام ایستادن ناگهانی شود.