سناباد

معنی کلمه سناباد در لغت نامه دهخدا

سناباد. [ س َ ] ( اِخ ) قریه ای است در طوس قبر حضرت رضا ( ع ) در این محله است و تقریباً یک میلی طوس واقعشده. ( از معجم البلدان ). دهکده کوچکی بوده که قبل از آباد شدن مشهد از قرای طوس بشمار میرفته ، ولی اکنون مانند نوغان دهکده مزبور جزو قریه مشهد درآمده و قنات آن در کوی سرآب جاری است. ( یادداشت مؤلف ).

معنی کلمه سناباد در فرهنگ فارسی

قریه ایست در طوس قبر حضرت رضا در این محله است و تقریبا یک میلی طوس واقع شده .

معنی کلمه سناباد در دانشنامه آزاد فارسی

سَناباد
محله ای در شمال غربی مشهد. در قرن های ۶ تا ۸ ق هستۀ اصلی شهر مشهد را تشکیل داد. امروز محله ای بزرگ و اعیان نشین در فاصلۀ بلوارهای سپهبد قرنی و دکتر صادقی و خیابان های آیت الله مطهری و سناباد است. در گذشته، سراسر باغ و یکی از باغ های آن با نام باغ عنبر با احداث خیابان پهلوی (خیابان امام خمینی کنونی) در دورۀ رضاشاه تعمیر و در قسمتی از آن دبیرستان شاه رضا احداث شد که دومین دبیرستان شهر مشهد بود. هنوز قسمتی از آن خیابانی با نام باغ اسدی است. دانشگاه فردوسی، چند ادارۀ دولتی مانند شرکت ملی گاز، شرکت ملی نفت، ادارۀ کل اوقاف، راه آهن، فضایی سبز با نام اردوی کار، مسجد و حسینیۀ جوادالائمه، مجموعۀ ورزشی تختی در کنار میدانی به همین نام، در خیابان سناباد قرار دارند. از قسمت های آن خیابان هایی مانند عطار، باباطاهر، دانشسرا و کوی شهید قاضی طباطبایی است.

معنی کلمه سناباد در دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] سناباد روستایی در ولایت طوس که مدفن امام رضا(ع) بوده و هم اکنون جزء شهر مشهد است.
روستای کوچک سناباد قبل از آباد شدن مشهد، از قرای ولایت طوس به شمار می رفته است. پس از شهادت امام رضا(ع) در نوقان، مأمون، او را در باغ حمید بن قحطبه طائی (بقعه هارونیه) در روستای سناباد دفن کرد. پیوند سناباد با روستاهای دیگر به تدریج شهر مشهد را به وجود آورده است.

معنی کلمه سناباد در ویکی واژه

(جغرافیا): نام کهن شهر مشهد پیش از آنکه امام رضا در این شهر به خاک سپرده شود. سناباد ممکن است به دو کلمه سَن - آباد تجزیه گردد و منظور از آن آبادی یا شهری است تحت عنوان سَن.

جملاتی از کاربرد کلمه سناباد

احرام بسته طوف سناباد را دلم شوق است خضر راهم و توفیق رهبر است
طوری سنای تو چو سناباد طوس شد گو با کلیم دامن سینا فروگذار
پیش از دفن علی بن موسی الرّضا در سناباد، نام این منطقه «قُبّهٔ هارونی» بوده‌است. پس از دفن علی بن موسی، آبادانی آنجا شتاب گرفت و سامانیان اقدام به ساخت بناهایی در آنجا کردند. در دورهٔ غَزنَویان، ساختمان و قُبّهٔ جدیدی بر آن مقبره ساخته شد و این ساخت و سازها تا دورهٔ صَفَویان ادامه داشت و در حکومت صفویان به اوج خود رسید. توسعهٔ آرامگاه در عصر افشاریان با طلاکاری ایوان صحن ادامه داشت. در دورهٔ قاجاریان، ضریح جدیدی برای بقعه ساخته شد. در دوران سلطنت پهلوی، بیشتر تلاش‌ها معطوف به بازسازی، ترمیم و تغییر کاربری‌های بخش‌های مختلف حرم شد. پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، طرح‌های مختلفی در توسعهٔ حرم اجرا شد و بیشترین حجم توسعه مربوط به این دوران بوده‌است.
خوش آنزمان که سناباد مقصدم باشد کنم بسان مه و مهر قطع ره به جبین