سلطنت طلب

معنی کلمه سلطنت طلب در لغت نامه دهخدا

سلطنت طلب. [ س َ طَ ن َ طَ ل َ ] ( نف مرکب ) سلطنت طلب کننده. || آنکه طرفدار حکومت سلطنتی باشد. ( فرهنگ فارسی معین ).

معنی کلمه سلطنت طلب در فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه طرفدار حکومت سلطنتی است .

معنی کلمه سلطنت طلب در فرهنگستان زبان و ادب

{monarchist, royalist} [علوم سیاسی و روابط بین الملل] فرد معتقد به نظام پادشاهی یا طرفدار آن

جملاتی از کاربرد کلمه سلطنت طلب

ایلین یک سلطنت طلب بود. او معتقد بود که آگاهی سلطنتی از قانون با ارزش‌هایی مانند تقوای دینی و خانواده مطابقت دارد. آرمان او پادشاهی بود که برای صلاح کشور خدمت کند، به هیچ حزبی تعلق نگیرد و اتحاد همهٔ مردم را با هر عقیده‌ای که باشند، تجسم بخشد.
توکویل در سال ۱۸۵۱ پیشنهاد کرد تغییراتی در قانون اساسی انجام گیرد تا لویی ناپلئون نتواند دست به کودتا بزند. اما رئیس‌جمهور در همان سال کودتا نموده، شخصیت‌های سلطنت طلب و جمهوریخواه از جمله توکویل توقیف شدند و مجلس را نیز منحل کرد. لویی ناپلئون در ۲ دسامبر ۱۸۵۲ دوباره از مردم نظرخواهی کرد و با رای مثبت مردم، ناپلئون سوم و امپراتور فرانسه گردید.
نامزدهای سلطنت طلب طرفدار رضا شاه در حزب ترقی جمع شده و موفق به بدست آوردن اکثریت مجلس با کسب حدود ۹۰ درصد از کرسی مجلس گشتند.
هنری همچنین نقاش بود و برند عطر خود را راه اندازی کرد. فعالیت سیاسی او شامل رقابت ناموفق در انتخابات سال ۲۰۰۴ اروپا برای اتحاد رویال، یک حزب سلطنت طلب بود.