سقراق. [س َ ] ( ترکی ، اِ ) سَغْراق. کاسه و کوزه لوله دار باشد که در آن آب و شراب خورند و آن ترکی است همچنین سقرلاط و سقلاطون و سقسین پارسی نیستند. ( آنندراج ). کاسه و کوزه لوله دار باشد. گویند ترکی است. ( برهان ) : و مفسران در او خلاف کردند بعضی گفتند شکل سقراقی بود که او بدان آب خوردی. ( تفسیر ابوالفتوح ). خشخشة و از یخ ؟ باحور در سقراق نو خوشتر از بغداد و مافیها و قد سبق البیان.( از ترجمه محاسن اصفهان ).