سطح مبنا

سطح مبنا

معنی کلمه سطح مبنا در فرهنگستان زبان و ادب

{datum plane} [ژئوفیزیک] صفحۀ افقی یا سطح یا ترازی که مرجع ارتفاع هر نقطه از زمین است متـ . سطح مرجع reference plane 1 تراز مرجع reference level 2

معنی کلمه سطح مبنا در دانشنامه عمومی

سطح مبنا ( به انگلیسی: Base - level ) یا سطح اساس در زمین شناسی و ژئومورفولوژی به پایین ترین سطحی گفته می شود که یک رود می تواند بستر خود را فرسایش دهد. این اصطلاح توسط جان وسلی پاول در سال ۱۸۷۵ معرفی شد و سپس ویلیام موریس دیویس آن را در نظریه چرخه فرسایش به کار برد.
عواملی مانند افزایش سطح آب دریاها، بالاآمدگی زمین ساختی، اسارت رودخانه و رسوب گذاری گسترده می توانند باعث تغییر سطح اساس شوند.
مدت زمانی که بستر رود جهت رسیدن به سطح مبنا لازم دارد بستگی به میزان فرسایش دارد.
به طور کلی در مقایسه با رودهای کوچک این مدت زمان برای رودهای بزرگ کمتر خواهد بود و همچنین در روی سنگ های سخت و مقاوم زمان بیشتر از سنگ های سست و کم مقاومت خواهد بود.

معنی کلمه سطح مبنا در دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:تراز پایه

معنی کلمه سطح مبنا در ویکی واژه

صفحۀ افقی یا سطح یا ترازی که مرجع ارتفاع هر نقطه از زمین است

جملاتی از کاربرد کلمه سطح مبنا

در معنی اول ارتفاع به معنی فاصلهٔ میان بلندترین نقطهٔ یک جسم (مانند یک ساختمان یا یک کوه) از یک سطح مبنا (مثلاً سطح دریا) است. در کرهٔ زمین ارتفاع در آب و هوا نقش اساسی دارد. هرچه ارتفاع بیشتر باشد، آب و هوا سردتر و هرچه کم‌تر باشد، آب و هوا گرم‌تر است.