سزیم
معنی کلمه سزیم در دانشنامه عمومی

سزیم

معنی کلمه سزیم در دانشنامه عمومی

سزیم ( به انگلیسی: Caesium ) عنصری با عدد اتمی ۵۵ و با نماد Cs است. این عنصر نخستین عنصری است که با تجزیه طیفی کشف شد. از گروه فلزهای قلیایی است که در گروه IA و در دوره ششم جدول تناوبی جای دارد. دارای عدد اتمی ۵۵، جرم اتمی ۱۳۲٫۹۰۵۵، ظرفیت ۱ است و تنها ایزوتوپ پایدار آن سزیمـ۱۳۳ و به شدت با آب واکنش می دهد.
سزیم فعال ترین فلز جدول تناوبی است. فلزی است با جلای نقره ای که در جزئی بالاتر از دمای اتاق مایع می شود. در زیر نقطه ذوب، جامد و نرم است، به شدت فعال است. آب را تجزیه می کند و هیدروژن آزاد می کند که بلافاصله آتش می گیرد. همچنین با اکسیژن، هالوژن ها، گوگرد و فسفر به شدت واکنش می دهد که این واکنش با احتراق خود به خود همراه است. جرم حجمی آن ۱٫۹۰، نقطه ذوب ۲۸، نقطه جوش ۷۰۵ درجه سانتی گراد، سختی موس ۰٫۲ است. سزیم از لحاظ نیروی محرکه برقی در بالاترین وضع قرار دارد، همچنین پایینترین نقطه ذوب را در میان فلزهای قلیایی داراست. در اسیدها و الکل محلول است. دارای سمیتی ضعیف و شعله ای بنفش است.
موجب انفجار و آتش سوزی خطرناک می شود. در هوای مرطوب خود به خود آتش می گیرد، در تماس با گوگرد یا فسفر احتمال انفجار می رود، با مواد اکسیدکننده به شدت واکنش می دهد، با آب واکنش خطرناکی ایجاد میکند. همچنین در تولید برخی اسباب بازی ها و مواد پزشکی از آن به عنوان تامین کننده برق مورد نیاز استفاده میشود.
ترکیبهای آن در طبیعت به ندرت یافت می شود. آن را از احیای ترموشیمیایی کلرید سزیم با کلسیم یا به کمک الکترولیز سیانید سزیم مذاب به دست می آورند. کانی اصلی آن پولوسیت است.
در پیل های فتوالکتریک، در لوله های خلأ به عنوان گاز ربا، در ساعت های اتمی، واکنش های ترموشیمی، سوخت موشک ها، کاربرد دارد. در چشمه های الکترونی به عنوان یک ماده الکترون دهنده به کار می رود. در شیمی صنعتی به عنوان کاتالیزور از آن بهره می گیرند.
در تعریف جهانی ثانیه آمده است: «به مدت زمانی ثانیه می گویند که یک اتم سزیم برانگیخته ۱۳۳ – ۹٬۱۹۲٬۶۳۱٬۷۷۰ بار نوسان کند»
معنی کلمه سزیم در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه سزیم

معنی کلمه سزیم در ویکی واژه

سزیم (ناشمردنی) (نماد Cs)
یک عنصر شیمیایی‌ با عدد اتمی‌ ۵۵

جملاتی از کاربرد کلمه سزیم

موقعیت اون‌اون‌انیوم به عنوان هفتمین فلز قلیایی نشان می دهد که این ماده خواص مشابهی با ترکیبات سبک‌تر از خود دارد مانند: لیتیوم، سدیم، پتاسیم، روبیدیوم، سزیم و فرانسیوم. با این حال، تأثیرات نسبی گرایی ممکن است باعث شود که برخی از خصوصیات آن با خصوصیات مورد انتظار از یک روند مستقیم در یک دوره متفاوت باشد. به عنوان مثال ، انتظار می رود اون‌اون‌انیوم واکنش کمتری نسبت به سزیم و فرانسیوم داشته باشد و از نظر رفتاری به پتاسیم یا روبیدیم نزدیکتر باشد و اگرچه باید حالت اکسیداسیون مشخصه 1+ فلزات قلیایی را نشان دهد ، همچنین پیش بینی می شود 3+ باشد، که در فلز های قلیایی دیگر این دیده نمی‌شود.
این جزیره مرجانی در انتهای شمالی مجموعه جزایر رالیک، تقریباً ۵۳۰ مایل (۸۵۰ کیلومتر) شمال غربی پایتخت ماجورو قرار دارد. بعد از آزمایش هسته ای، در سال ۱۹۷۰، سه خانواده در جزیره بیکینی اسکان داده شدند که در مجموع حدود ۱۰۰ نفر بودند. اما دانشمندان در ماه مه ۱۹۷۷ میزان خطرناکی از استرانسیم ۹۰ را در آب چاه پیدا کردند و ساکنان آن دارای غلظت غیرطبیعی سزیم ۱۳۷ در بدن خود بودند. آنها در سال ۱۹۸۰ تخلیه شدند. این جزیره مرجانی امروزه گهگاه توسط غواصان و چند دانشمند بازدید می‌شود و تعداد انگشت شماری از نگهبان در آن حضور دارند.
این‌طور نیست که همه عناصری که در بدن یافت می‌شوند نقشی را در حیات داشته باشند. برخی عناصر (سزیم و تیتانیم) هستند که فقط ناظر خنثی هستند، در حالی که بسیاری عناصر (کادمیم، جیوه و عناصر رادیو اکتیو) هم هستند که در صورت افزایش اثر سمی بر بدن دارند. در سمی بودن برخی عناصر (آلومینیوم) که به صورت طبیعی در بدن هستند اختلاف نظر است.
پتانسیل ساخت جزیره قابل سکونت از آن زمان به‌طور قابل توجهی بهبود یافته‌است. یک ارزیابی در سال ۲۰۱۲ از آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور نشان داد که میزان سزیم ۱۳۷ به‌طور قابل توجهی سریعتر از آنچه انتظار می‌رفت کاهش می‌یابد. تری همیلتون، مدیر علمی برنامه ارزیابی دوز و رادیواکولوژی جزایر مارشال آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور، گزارش داد که «شرایط در بیکینی واقعاً تغییر کرده‌است. آنها با سرعتی شتابان در حال بهبود هستند. با استفاده از گزینه ترکیبی حذف خاک و افزودن پتاسیم، می‌توانیم به استاندارد ۱۵ میلی‌رم نزدیک شویم. این تقریباً در ۱۰ سال گذشته صادق بوده‌است. پس اکنون زمانی است که بیکینی‌ها، در صورت تمایل، می‌توانند به عقب برگردند.»
ابتدا محلولی مثل سزیم کلرید را در لوله آزمایش قرار داده و با افزودن مواد مورد بررسی در این محلول، می‌توان آن‌ها را از هم تشخیص داد.