معنی کلمه سرزنی در دانشنامه عمومی
روش های سرزنی در فوتبال انواع مختلفی دارد :
• مسیر هوایی : سر بازیکن به هنگام تماس با توپ باید زیر آن قرار بگیرد.
• مسیر کشیده : سر بازیکن در یک سطح با توپ قرار می گیرد.
• مسیر زمینی : سر بازیکن به هنگام تماس با توپ بالای آن قرار می گیرد.
• به راست یا به چپ : هنگام تماس توپ با سر به بدن چرخش داده و همواره با پیشانی ضربه بزنید . برای اینکه توپ جهت مطلوب پیدا کند، مراقب چرخش بدن خود باشید.
• به عقب : در لحظه برخورد سر را به عقب بکشید . این حرکت در شرایط سخت و به منظور دور کردن توپ های هوائی از حریف یا رساندن آن به یار خودی مورد استفاده قرار می گیرد.
در بازی با سر سه حرکت وجود دارد :
• پاها روی زمین باشند؛ در حالت توقف یا حرکت ، به طوری که پاها روی زمین باشند ( قدرت آن کمتر است )
• انجام پرش با حرکت عمودی؛ در حالت پرش و حرکت عمودی ( قدرت آن بیشتر است )
• انجام پرش با حرکت افقی؛ در حالت پرش و حرکت افقی ( به حالت شیرجه )
نگرانی هایی در مورد کاربرد این تکنیک وجود دارد چرا که زدن توپ با سر می تواند موجب آسیب مغزی شود. در طول یک بازی توپ فوتبال با سرعتی بیش از 50 مایل در ساعت ( 46/80 کیلومتر در ساعت ) حرکت می کند و فوتبالیست ها معمولاً 30 بار یا دفعات بیشتری توپ را با سر می زنند. با این وجود بعید است که زدن ساده توپ با سر موجب بروز آسیب های تروماتیک مغزی مانند پارگی رشته های مغزی شود اما تکرر این عمل می تواند موجب بروز واکنش هایی شود که در طول زمان موجب تخریب سلول های مغزی می شود.
در این مطالعه محققان با استفاده از تصویر برداری های ام. آر. آی، 37 فوتبالیست آماتور را که متوسط سنی 31 سال داشتند و از کودکی فوتبال بازی می کردند ، مورد بررسی قرار دادند. افراد مورد مطالعه به طور متوسط 22 سال فوتبال بازی کرده بودند و در سال گذشته 10 ماه به این بازی مشغول بودند. پژوهشگران اعلام کردند یافته های این مطالعه ناهنجاری هایی را همانند ضربه مغزی در ماده سفید مغز فوتبالیستهایی نشان داد که بیشترین میزان توپ را با سر زده بودند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که تغییرات مغزی شبیه جراحتهای مغزی مانند ترومای خفیف مغزی با تعداد سر زنی های توپ فوتبال در طول چند سال ارتباط دارد.