سردهی

هر سحری خیال تو دارد میل سردهی دشمن عقل و دانشی فتنه مرد ساده‌ای

به هریک از لشکرش هزار افسر دهی همره هر افسرش هزار بجان و دل سردهی

مکن سردهی تا توانی قبول که زود از تو گردند دل‌ها ملول

گر به سخن درآورم عشق سخن سرای را بر بر و دوش سردهی گریه های و های را

ساقی و سردهی ز لب یارم آرزوست بدمستی ز نرگس خمارم آرزوست