سرجنبان

درختان بین که چون مستان همه گیجند و سرجنبان صبا برخواند افسونی که گلشن بی‌قرار آمد

چه گفت آن بید سرجنبان که از مستی سبک سر شد چه دید آن سرو خوش قامت که رفت و پایدار آمد

بید بر پرده بلبل ز طرب سرجنبان سرو بر نغمت قمری ز فرح دست زن است