معنی کلمه ستاره دوگانه در دانشنامه عمومی
ستاره های دوتایی گاهی می توانند بین یکدیگر جرم تبادل کنند و تکامل یابند. از معروف ترین ستارگان دوتایی می توان به الغول ( ستارهٔ دوتایی گرفتی ) ، شباهنگ و ماکیان ایکس یک ( که ندیم کوچکتر قویترین احتمال سیاهچاله است ) اشاره کرد.
لفظ ستاره دوتایی از سال ۱۸۰۲ توسط سر ویلیام هرشل به کار رفت، در تعریف او آمده است: «یک ستاره دوتایی واقعی - متشکل از دو ستاره است به طوری که به یکدیگر را جذب می کنند». دو ستاره نزدیک به هم به طور تصادفی ستاره دوتایی نوری نام می گیرند، مشهورترین ستاره دوتایی نوری ستاره زتا خرس بزرگ است که در صورت فلکی خرس بزرگ قرار دارد. دوتایی های غیر واقعی را دوتایی نوری می گویند. با اختراع تلسکوپ ستارگان دوتایی بیشتری کشف شدند. هرشل، در ۱۷۸۰ میلادی، ۷۰۰ سامانه دوتایی، و حدود ۵۰ سامانه که به نظرش بیشتر از دو ستاره دارند ثبت نمود. یک سامانه دوتایی واقعی، دو ستاره است که جاذبه گرانشی دارند. وقتی دو ستاره تفکیک می شوند که با بالابردن دقت تلسکوپ ها به اندازه کافی ( در صورت لزوم از روش های اینترفرمتریک استفاده می شود ) دو ستاره کاملاً مجزا دیده شوند که به آن ها دوتایی مرئی می گویند. نشان بروز دیگر تغییر طول موج بر اثر پدیده دوپلر است؛ که به این نوع ستارگان دوتایی دوتایی طیفی گفته می شود در این ستاره ها خطوط طیفی بر اساس حرکت به سمت زمین یا مخالف آن به سمت ترتیب به آبی و قرمز حرکت می کنند، اگر خطوط به سمت آبی و سپس به سمت قرمز میل کنند نشان دهنده این است که این ستاره به دور مرکز ثقلی حرکت می کند، البته به شرط اینکه با دوره منظمی این اتفاق بیفتد اگر مدار آن ها بسیار نزدیک به خط دید ما باشد، قدر ستاره به طور منظمی کاهش و افزایش می یابد ( البته با ستاره متغیر متفاوت است ) که به آن ها دوتایی گرفتی می گویند، بهترین مثال آن ستاره الغول است.
