سبک کار

تویجان نیازی، یکی از آهنگسازان ترک ایرانی‌تبارِ آلبوم بی‌واژه، نمرهٔ ۱۴ از ۲۰ را به بی‌واژه می‌دهد. او نقص بی‌واژه را در نبود نوازنده‌های مورد نیاز در ایران برای آهنگسازی این اثر می‌داند. او می‌گوید اصفهانی در سبک کاری خود تغییر ایجاد کرده‌است. در ادامه توضیح می‌دهد که کیفیت آلبوم از لحاظ شعر و ترانه نسبت به کارهای قبلی، کاهش پیدا کرده‌است. اما او در نهایت بی‌واژه را کاری جوان‌پسند می‌داند و فروش آلبوم را گواه بر این حرف خود می‌داند.

واژه آرت دکو را در نمایشگاه بین‌المللی ۱۹۲۵ ساختند، اما تا سال ۱۹۶۰ از آن خیلی کم استفاده می‌کردند. هنرمندانی که در این سبک کار می‌کردند تا سال ۱۹۶۰ گروهی ناشناخته بودند. در اولین سال‌ها آرت دکو را حرکتی در جنبه نوین‌گرایی (مدرنیسم) می‌شناختند که تحت تأثیر هنرهای سنتی ممالک دیگر مثل کشورهای آفریقایی، مصر یا مکزیک بود. اثر دیگر بسیار مهم روی آرت دکو فناوری‌های آن زمان بود، از قبیل رادیو، ماشین‌های صنعتی و غیره. کل این چیزها را در یک فرم حجمگری (کوبیسم)، آینده‌گری (فوتوریسم) و فوویسم به کار می‌بردند.

سبک کارهای کائوریسماکی تحت تأثیر فیلمسازان مشهور فرانسوی ژان-پیر ملویل و روبر برسون قرار گرفته‌است. بخش عمده‌ای از کارهای وی در شهر هلسینکی شکل می‌گیرد.

حمید سمندریان از همان سال‌های ابتدایی دههٔ ۱۳۴۰ خورشیدی، خودش را به عنوان کارگردانی که بر ادبیات نمایشی اروپا و آمریکا و دانش روز هنر تئاتر تسلط داشت معرفی کرد. او در سبک کارگردانی نیز پیرو مکتب تئاتر آلمان بود. در کارگردانی به نقش بازیگر بسیار اهمیت می‌داد، بیش از هر چیز بر رهایی بازیگر از متن، تسلط او بر صحنه و انضباط سخت تأکید داشت و همین امر، اجراهای او را در آن سال‌ها و در فضای متن‌محور تئاتر ایران بسیار متفاوت کرد.

نخستین شاعری که تأثیر عمیقی بر آخماتووا گذاشت، ایناکینتی آننسکی (۱۸۵۶ – ۱۹۰۹) بود. ایرج کابلی در این باره می‌نویسد: «در سال ۱۹۱۰... تصادفاً نمونهٔ حروف‌چینیِ مجموعه شعر جعبهٔ چوب سرو، کار یکی از خبرگان و مترجمان برجستهٔ ادب کلاسیک غرب به نام آننسکی به دستش افتاد و باعث شد که به قول خودش «دنیا را فراموش» کند. سبک کار آننسکی بر خلاف سمبولیست‌ها، که او را ابتدا از خود می‌دانستند، کاملاً «زمینی» و «این جهانی» بود.»

سبک کار کوروساوا در خدمت هدف او یعنی بازآفرینی شاعرانهٔ واقعیت بود. او به استفاده از عدسی‌های بسته علاقه داشت که تصویر را اندکی «نرم» می‌کند و اجازه می‌دهد که چهره بازیگر از فاصله دور گرفته شود. دوربین نباید زیادی به هنرپیشه نزدیک شود و در بازی او مزاحمت ایجاد کند.

او از نقاشان امپرسیونیست به خصوص کارهای فیگوراتیو مانه و دگا الهام گرفته است و سبک کار او نیز تحت تأثیر چاپ‌های چوبی ژاپنی بوده است که در آن هنگام در محافل هنری پاریس محبوبیت داشت.

سیستم کارآموزی کیپاپ توسط لی سومان، رئیس کمپانی اس ام به محبوبیت رسید. این سبک به عنوان یک سبک جدید توسط رسانه‌های غربی نیز مورد توجه قرار گرفت و همچنین بیگ بنگ اولین گروه کی پاپ است که سبک کارآموزی که در حال حاضر وحود دارد را تجربه کرد.

براساس مندرجات آی. ای. اف. دی او کارش را با بازی در قسمت ۳۷ فیلم نوازندگان کثیف، با کارگردانی اد پاورز شروع نموده. در این ویدئو او اعلام کرد که برای نشان دادن سبک کار سکسی اش نام آنا ماله را انتخاب نموده.