ساختار مولکولی

آپوکالیپس کنترل کامل بر روی ساختار مولکولی بدن خود دارد و قادر است با اراده خود آن را تغییر دهد. این بدین معنی است که قابلیت دستکاری و به‌کارگیری مواد هیچ تأثیری بر روی وی ندارد، و او به راحتی توانایی انطباق ساختار مولکولی خود با هر شرایطی را دارد. او همچنین با اراده کامل قادر است کل بدن و ظاهرش را تغییر شکل دهد، یا حتی به اندام بدنش اجازه می‌دهد ساختاری بسیار نرم، کشیده و انعطاف‌پذیر (با حفظ تمامی مهارت‌های قبلی) پیدا کند.

عاملی که سبب تغییر شکل فلز یا بازگشت به شکل اولیه آن می‌شود اختلاف ساختار مولکولی در هر فاز است. زمانی که بار اعمال می‌شود، فلز تغییر شکل می‌دهد. سپس به محض برداشته شدن بار و اعمال کمی گرما، مولکول‌ها به شکل ساختاری سخت در می‌آیند، به گونه‌ای که به یک ساختار با شبکه‌ای متفاوت مبدل می‌شوند.

شباهت ترکیبات آلی فلزی از نظر خواص فیزیکی به ترکیبات آلی در مقایسه با ترکیبات معدنی بیشتر است. بسیاری از این ترکیبات دارای ساختار مولکولی منفک هستند و در نتیجه در دماهای معمولی به صورت بلورهایی با نقطه ذوب پایین، مایعات یا گازها دیده می‌شوند. این ترکیبات معمولاً در حلال‌های آلی کم قطبی از قبیل تولوئن، اترها یا دی‌کلرو متان قابل حل هستند.

این دارو، یک درشت‌مولکول پروتئینی (گلیکوپروتئینی) است که با تکنولوژی دی‌ان‌ای نوترکیب و با استفاده از سلول‌های کلیه نوزاد همستر (بی اچ کی) تولید می‌گردد. این داروی نوترکیب از نظر ساختار مولکولی و فعالیت بیولوژیکی مشابه فاکتور هفت انعقادی فعال استخراج شده از پلاسمای انسانی می‌باشد.