زیورآلات

ساخت پیکره‌ها از جنس زر و نقره و مفرغ به شیوه ریخته‌گری در دوره اشکانی از رونق ویژه‌ای برخوردار شد و زیورآلات مرصع با سنگ‌های قسمتی با همان شیوهٔ هخامنشی ادامه یافت. در این دوره به دلیل هجوم اسکندر آثار هنری مهمّی در دست نیست و به سبب هرج و مرج و کم‌توجّهی پارتیان اولیه به هنر، تنها در اواخر این دوره ساخت آثار قلم‌زنی رو به رشد نهاد.

عقیق به‌دلیل استحکام بسیار بالا و مقاومت آن و عدم واکنش با مواد شیمیایی، در برخی صنایع مورد استفاده است. در تولید برخی از تجهیزات سنجش و اندازه‌گیری دقیق آزمایشگاهی، ساخت هاون‌های آزمایشگاهی و در ساخت ابزارهای مورد استفاده در صنایع چرمکاری، از عقیق استفاده می‌شود. عقیق همچنین در ساخت جواهرات و زیورآلاتی چون سنجاق سینه، گردنبند، انگشتر و در ساخت مهر و تیله مورد استفاده است.

فلزات و شیشه نیز ممکن است با طلا برای مقاصد زینتی پوشانده شوند که این روش با استفاده از تعدادی از فرایندهای مختلف که معمولاً به عنوان آبکاری طلا نامیده می‌شوند انجام می‌شود. در آبکاری طلا آبکاری طلاهای دست دوم هم مرسوم است، به این صورت که وقتی طلاهای نو خود را بعد از سالها استفاده می‌کنند ممکن است به دلیل برخورد طلاجات با عوامل بیرونی دچار خط و خش شوند یا اینکه بر اثر برخورد با مواد شوینده یا مواد آرایشی کدر و مات شوند در این صورت با آبکاری کردن طلاجات و زیورآلات می‌توان آن‌ها را همانند روز اولشان براق نمود.

در طول تاریخ زیبایی و آراستگی ظاهر مورد توجه بوده و در زمان‌هایی این آراستگی افراطی و برای تفاخر و جلب توجه بیشتر در بین طبقات خاصی بوده‌است. در طول زمان آرایش نزد مصریان باستان را می‌توان مشاهده کرد که عمدتاً تا اطراف چشمان را با رنگ‌های سبز و خطوط سیاه رنگ آمیزی می‌کردند؛ مثلاً ملکه کلئوپاترا با کشیدن سرمه به دور چشمانش می‌خواست به آن قدرت نفوذ بیشتری ببخشد. پادشاهان و درباریان ایرانی و عرب با گذاشتن زیورآلات به گوش‌ها و ریش‌هایشان و پادشاهان و درباریان فرانسوی و انگلیسی با گذاشتن کلاه‌گیس بلند خود را از طبقات پایین‌تر متمایز می‌کردند. مردم قبایل سیاه‌پوست و سرخ‌پوست علاوه بر بکار بردن رنگ‌های شاد و زنده در چهره، خود را برای جشن‌ها می‌آراستند.

انسان‌شناسان مواردی چون تخصصی نمودن ابزارها، استفاده از زیورآلات و تصاویر (مانند نقاشی در غارها)، سازماندهی فضای زندگی، تشریفات (مانند خاک سپاری همراه با هدایا)، روش‌های تخصصی شکار، کاوش مناطق جغرافیایی جدید، و ایجاد شبکه‌های معاملهٔ پایاپای را به عنوان نمونه‌های بارز از رفتار نوین انسان‌ها می‌دانند. اینکه آیا پیدایش رفتار نوین در انسان‌ها به صورت «انقلابی» بوده یا به تدریج اتفاق افتاده، مورد بحث است.

علاوه بر این‌ها یکی از معمران سنقر به نام روح‌الله کتاب‌اللهی متولد ۱۲۸۱ خورشیدی در سال ۱۳۷۰ به خاطرهٔ یک دزدی از مقبره اشاره کرده‌است که حدود ۳۰ سال قبل از آن تاریخ، توسط عده‌ای خارجی و ایرانی با اتومبیل و به صورت شبانه انجام شده و طی آن افراد ناشناس با برداشتن سنگ جلوی در ورودی به داخل دخمهٔ آرامگاه رفته و مقدار زیادی اشیا تاریخی از قبیل زیورآلات، شمعدان، اشیای طلایی و حتی سنگ‌های مرمر مقبره را نیز به سرقت برده‌اند.

نبرد به پایان رسید و سربازان ابن زیاد لباس‌های حسین، شمشیر و اثاثیه‌اش، گیاهان مخصوص خِضاب و رداهای یَمانی‌اش و همچنین زیورآلات و چادر زنان را غارت کردند. شمر می‌خواست علی بن حسین را که در یکی از خیمه‌ها بیمار بود، بکشد. اما ابن سعد مانع شد. سن حسین را هنگام کشته شدن، ۵۶ سال و پنج ماه، ۵۷ سال و پنج ماه یا ۵۸ سال نوشته‌اند. روز عاشورا را در تاریخ روز جمعه، شنبه، یکشنبه یا دوشنبه دانسته‌اند که در این میان روز جمعه صحیح‌تر به نظر می‌رسد. دوشنبه را ابوالْفَرَج اصفهانی از لحاظ تقویمی رد می‌کند. تاریخ کشته شدن حسین را نیز به غیر از ۱۰ محرم ۶۱، در ماه صفر یا سال ۶۰ نیز ذکر کرده‌اند.

در منطقهٔ هورامان صنایع دستی همچون ارغوان‌بافی، مرس‌بافی، تولید لباس‌های کُردی، سفال‌گری و ساخت زیورآلات کُردی رواج دارد. همچنین شهر نودشه در شهرستان پاوه به عنوان شهر ملی گیوه ایران ثبت شده‌است.