زیاگان

در تمام قاره‌ها و نقاط مختلف جهان گروه‌های فسیلی بیشتری پیدا شدند و مجموعاً به عنوان زیاگان ادیاکاران نامیده شدند. ته نشست‌های مهمی نیز در دریای سفید در روسیه، در جنوب غربی آفریقا، در شمال‌غربی کانادا و شرق جزیره نیوفاوندلند پیدا شدند.

با توجه به نمودار روشن می‌شود که گیاهان و سیانوباکتری‌ها نقش بسیار مهمی در تأمین نیازهای دیگر زیاگان دارند. زیرا از یک سو کربن معدنی را به آلی تبدیل می‌کنند که خوراک هتروتروف‌ها است و از سوی دیگر این تبدیل را با استفاده از انرژی نور خورشید یه انجام می‌رسانند؛ در نتیجه برآیند این دو عمل آن‌ها وارد کردن کربن و انرژی موجود در بخش غیر زندهٔ جهان به بخش زندهٔ آن است.

در منابع علمی گوناگون، خودپرور (و عکس آن؛ دگرپرور) را به چند شیوه معنی کرده‌اند. تعریف مختصر این اصطلاح که در بیشتر منابع به آن اشاره شده‌است عبارت است از زیاگانی که انرژی و مواد مورد نیاز خود را بدون وابستگی به موجودی دیگر و تنها با استفاده از مواد معدنی (غیر آلی) به دست می‌آورند و با استفاده از آن‌ها مواد آلی پیچیده ( مانند کربوهیدرات ها ، چربی ها و پروتئین ها ) می‌سازند.[۱]