زوبع

این چنین دولتی مرا جویان من گریزان چو زوبع از یاسین

اگر چه زوبع و استاد جمله‌ست چه داند حیله ریب المنون را

حیله و زوبعی و شیوه و روبه بازی راست آید چو تو با شیر ژیان نستیزی

زوبع اندیشه شدم صدفن و صدپیشه شدم کار تو را دید دلم عاقبت از کار شدم

وز حیلت و مکر زی خردمندان مر زوبعه را دلیل و برهانی

زوبعان زیرک آخر زمان بر فزوده خویش بر پیشینیان

زیرا که چو تو زوبعه نهاز است اندر رمه و ابلیسشان شبان است

خلافست میان علما که سلیمان او را بزنی کرد یا بدیگری داد بزنی: قومی گفتند او را بزنی بملک همدان داد نام وی تبع و ایشان را بزمین یمن فرستاد و ملک یمن بایشان تسلیم کرد و زوبعه امیر جنّ با ایشان بفرستاد تا از بهر ایشان بناهای عظیم و قصرهای عالی ساخت صرواح و مرواح و هنده و هنیده و فلتوم، این نام قلعه‌هاست در زمین یمن که شیاطین آن را بنا کرده‌اند از بهر تبع و امروز از آن هیچ بر پای نیست، همه خراب شده و نیست گشته قومی گفتند سلیمان بلقیس را بزنی کرد و او را دوست داشت عظیم، و او را پسری زاد نام وی داود و آن پسر در حیات پدر از دنیا برفت. و سلیمان بلقیس را با زمین یمن فرستاد و ملک یمن بر وی مقرّر کرد، و هر ماهی بزیارت وی شدی و سه روز به نزدیک وی بودی.

امت جد خویش را فریاد از فریبنده زوبعهٔ هماز