زهرخنده

ز باغ همت ما زهرخنده می روید به دست ماه بچین و به روی جاه فشان

چه تلخی است که در نشئه محبت ماست که زهرخنده ات افعی و ماند از تریاک

بگشاد شکر به زهرخنده کی بر جگرم نمک فکنده

انوری پس تو نیز یاد آور طیرگیهای زهرخندهٔ خویش