زبان‌پریش
معنی کلمه زبان‌پریش در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه زبان‌پریش
پاپیروس ادوین اسمیت[بد]، یک رساله پزشکی[بذ] مصر باستان که در قرن هفدهم پیش از میلاد نوشته شده‌است، حاوی اولین اشاره ثبت شده به مغز است. هیروگلیف برای مغز، که هشت بار در این پاپیروس وجود دارد، نشانه‌ها، تشخیص و پیش آگهی دو آسیب ضربه‌ای به سر را توصیف می‌کند. پاپیروس سطح خارجی مغز، اثرات آسیب (از جمله تشنج و زبان‌پریشی)، مننژها و مایع مغزی نخاعی را ذکر می‌کند.
فیلمبرداری اصلی در برمینگم، آلاباما در ۲۰ دسامبر ۲۰۲۱ آغاز شد. اتاق شنود یکی از آخرین فیلم‌هایی است که ویلیس در آن نقش آفرینی کرد که به دلیل تشخیص زبان‌پریشی از بازیگری کناره‌گیری کرد.
آزمایش بروکا و همکارش ورنیکه نقطهٔ آغازی برای شناخت مباحث زبان‌پریشی بود. نتایج به دست آمده در این آزمایش مشخص کرد که آسیب در لوب پیشانیِ نیم کره غالب افراد باعث می‌شود، خروجی گفتار آهسته و با مکث‌های پی در پی همراه گردد، همچنین سخن گفتن برای این افراد تلاش بسیاری نیاز دارد و غالب اوقات خالی از کلمات و جملات پیچیده‌است، اگرچه بعضی از مبتلایان قادر به درک سخنان پیچیده نیستند اما همچنان زبان گفتاری را می‌فهمند.
اگر آسیب مغزی به بخش‌هایی از مغز وارد شود که با بیان و درک زبانی ارتباط دارند این آسیب‌ها می‌توانند منجر به زبان‌پریشی شوند. زبان‌پریشی الزاماً بر درجهٔ هوش فرد تأثیری ندارد.
از علائم شایع موجود در افراد مبتلا به این نوع زبان‌پریشی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
اغلب زبان‌پریشی‌ها در پی سکتهٔ مغزی با آسیب نیم‌کره چپ مغز ایجاد می‌گردند. مطالعه زبان‌پریشی از آن‌جا که به افزایش بینش ما در باب سازماندهی عصبی زبان در مغز می‌انجامد همواره مورد توجه کارشناسان علوم اعصاب، زبان‌شناسی و گفتاردرمانی بوده‌است. در بیشتر موارد پس انجام اقدامات پزشکی بیماران به خدمات توانبخشی به‌ویژه گفتاردرمانی نیاز دارند.
در بعضی از افراد مبتلا به این زبان‌پریشی اختلالی در درک محتوا و جملات پیچیده نیز ایجاد می‌شود؛ محققان بر این باورند، این اختلال ناشی از قطع ارتباط مؤثر بین دو ناحیهٔ مهم مهارت‌های زبانی، یعنی ناحیهٔ ورنیکه و بروکا است. ناحیهٔ ورنیکه که نام آن از کارل ورنیکه کاشف آن گرفته شده، ناحیهٔ در قشر فوقانیِ گیجگاهی می‌باشد که در درک شنیداری زبان موئر و با ناحیهٔ بروکا که زبان گفتاری را ایجاد می‌کنند به صورت مکمل یکی از پیچیده‌ترین فعالیت‌های انسان، یعنی زبان را به وجود می‌آورند.