زایاد

مأخوذ فتنه را زمساعی تو نجات بیمار فاقه را زایادی تو شفا

مادرشان زاده برضلال و جهالت مادر هرگز چنین نزاد و مزایاد

نه هم تو گفتی دریا و کان مرا گفتند نصیب ما زایادیّ آن بنان برسان

در کامم شده بسته به صد بند به بخت من مزایاد ایچ فرزند

به روز من ستاره بر میایاد به بخت من کس از مادر مزایاد

نژاد دیو ملعونند یکسر مزایاد آنکه این گوباره را زاد

ندانم چیست باری خاطر شاد به بخت من کس از مادر نزایاد

نیامد زان شقی جز جور و بیداد که فرزند چنان از کس مزایاد

نجوید بخت با من هیچ پیوند به بخت من مزایاد ایچ فرزند

ایزد بفزایاد عقل و هوشت زین طیره مشو کاین سخن جفا نیست