ریکشاها، گونه ای از وسایل حمل و نقل با نیروی انسان هستند: در ریکشاها گاریچی، گاری دوچرخی را می کشد که یک یا دو نفر در آن نشسته اند. ریکشا از آسیا برآمده است و بیش تر برای ترابری بزرگان به کار می رفته است. البته ریکشاها به دلیل تصادفات و برخوردهای بسیار، از مدت ها پیش در بسیاری از کشورهای آسیایی ممنوع شده اند. ریکشاهای کشیدنی در آسیا، با ریکشاهای رکابی جایگزین شدند. از ریکشا در شهرهای کشورهای غربی همچون نیویورک هم استفاده می شود. ریشهٔ واژهٔ ریکشا از واژۀ ژاپنی «جینریکیشا» ( ریکشا «جینریکیشا» 人力車 = انسان «جین» 人، نیرو «ریکی» 力، وسیلهٔ نقلیه «شا» 車 ) است که به معنی «وسیلهٔ نقلیه با نیروی انسانی» می باشد.
جملاتی از کاربرد کلمه ریکشا
بیامد نهانی به نزدیکشان برافروخت جانهای تاریکشان
تهمتن بیامد به نزدیکشان که بیند دل و رای باریکشان
خار انکارشان شده گلشن شب تاریکشان چو مه روشن
گروهی پیروانش آرزو دشمن که هریکشان به سر خصمی کنند اوهیچ باشد فکر سامانش
دگر بود رسل این نوع کو فرستادست بخلق و هریکشان رهبر طریق هداست
شمار کمی از اتوریکشاها را می‌توان امروزه در خیابان‌های شهرک چینی‌های لندن و برخی نقاط دیگر اروپا دید، اگرچه بیش‌تر توسط گردشگران و نه مردم محلی استفاده می‌شود.
اغلب اتوریکشاهای هند ساخت کارخانه باجاج آتو هستند؛ که در مدل‌های مختلف برای حمل تعداد متفاوتی از مسافر یا بار تولید شده‌اند. اتوریکشاهای معمولی برای حمل دو مسافر طراحی شده و حداکثر ظرفیت حمل سه نفر را دارند. این وسیله بسیار کم مصرف بوده و مکانیزم ساده‌ای دارد از این رو متناسب با اقتصاد کشورهای کم درآمد است. در بسیاری از شهرهای هند این وسیله به شکل دوگانه سوز برای استفاده از گاز مایع یا گازی در کنار بنزین تبدیل شده‌است. در برخی از شهرها مانند بمبئی به اختصار به آن اتو و در بعضی شهرها مثل پونا و بوپال به آن ریکشا می‌گویند.
چو تنگ اندر آمد به نزدیکشان نبود آگه از رای تاریکشان
از قصرهاکه هریکشان رشک آسمان وز باغها که هریکشان داغ قندهار
