روی گرداندن

دعای بی نیازان روی گرداندن نمی داند زبان چون پاک گردید از طمع تیغ دودم باشد

از نهج البلاغه: دل را رو کردن و روی گرداندنی است. از این رو هر گاه دل روی کند، ویرا به نوافل و مستحبات وادار و اگر روی گرداند به اجرای واجبات کفایت کن.

از کاری که فضیلت بیش دارد، به سبب شادمانئی زوال پذیر مگذار، چه این معنی باعث روی گرداندن از شادمانی جاودانه است. دل خویش از محبت دنیا بدور دار.

نیست غیر از رخنه دل عارفان را قبله ای روی گرداندن ز دل، از قبله رو گرداندن است

روی گرداندن ز ما ای آفتاب از بهر چیست؟ اینقدر از سایه خود اجتناب از بهر چیست؟